ادبیات عرفانی در حوزه کدام ادبیات است

ادبیات عرفانی در حوزه کدام ادبیات است را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

ادبیات عرفانی

ادبیات عرفانی قسمی از ادبیات است که دارای موضوعات و مضامین عرفانی در قالب شعر یا نثر می‌باشد.

بخش بزرگی از ادبیات فارسی به تصوف [عرفان] و مبانی سیر و سلوک می‌پردازد

نثر عرفانی[ویرایش]

شعر عرفانی[ویرایش]

شعر عرفانی اشعاری است که شاعران عارف برای بیان معانی عرفانی با زبان رمز و اشاره به سبک ویژه در قالب‌های شعری - بخصوص غزل - ارائه می‌کنند.

شاعرانی چون سنایی، عطار، مولوی و حافظ دارای چنین سبک شعری هستند؛ و در اشعار سعدی نیز شیوه عرفانی یافت می‌شود. همچنین رباعیات ابوسعید ابی الخیر و خواجه عبدالله انصاری نیز عرفانی است و سابقه بیشتر دارند که با سبک دیگر شاعران عرفانی کمی متفاوت است.

سبک عراقی در شعر فارسی که بیش از هر چیز در چهارچوب غزل به مفاهیمی مانند عشق می‌پردازد پر است از اشارات عرفانی و سیروسلوک برای رسیدن به معشوق. شاعران، متفکران، فیلسوفان و عارفان بزرگی همچون سنایی، انوری، ابوحامد غزالی، ابوسعید ابوالخیر، عین القضات همدانی، عطار نیشابوری، نظامی گنجوی، سعدی شیرازی، مولانا جلال الدین بلخی و حافظ شیرازی از جمله شخصیت‌هایی هستند که به عرفان و تصوف پرداخته‌اند.

نمونه ای از غزل عرفانی حافظ شیرازی:^[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.