بتخانه هند که توسط سلطان محمود فتح شد در جدول

بتخانه هند که توسط سلطان محمود فتح شد در جدول را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

لشکرکشی محمود به هند- فتح ماتوره

لشکرکشی محمود به هند - فتح ماتوره

منبع مطلب : daneshnameh.roshd.ir

مدیر محترم سایت daneshnameh.roshd.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

فتوحات محمود در هند

یکی از مسائل مهمی که در دوران غزنویان از سبکتکین شروع شد و در زمان محمود به اوج رسید و در زمان جانشینان وی نیز به شدت دنبال شد لشکر کشی‌های مداوم به هندوستان بود.علل این اقدام آنها اولا این بود که هند سرزمینی غنی و آباد بود که بتکده‌ها و معابد هندوهای آنجا همیشه سرشار از طلا و جواهری بود که مردم برای خدایان خود هدیه می‌آوردند و حمله غزنویان به آنجا به معنای دستیابی به این ثروت بود.علتبعدی این بود که هندوستان کشوری کافر از نظر مسلمانان بود و لشکر کشی غزنویان به آنجا تلاشی در جهت گسترش اسلام وانمود می‌کرد و مخصوصا از نظر دولت عباسی جهاد در برابر کفر بود که مشروعیتی را برای حاکمین غزنه به بار می‌آورد.همچنین این لشکر کشیها باعث مشغول بودن سپاه غزنویان می‌شد که اگر این سپاه بی کار می‌ماندند باعث ایجان مشکل و بحران در دستگاه غزنویان می‌گشت.

این حملات مداوم سپاه غزنویان به هند باعث شد که اسلام در آن شبه قاره گسترش یابد و همچنین باعث گشت قدرت دفاعی این کشور به علت حملات پی در پی رو به زوال گذارد و راه برای حملات بعدی غزنویان باز شود.

فتوحات سلطان محمود غزنوی در هند حدود 20 سال طول کشید و برجسته ترین پیروزی او، گرفتن بتکده سومنات در جنوب غربی هند بود که در دیماه سال 404 خورشیدی انجام شد.

سلطان محمود فتوحات خود در هند را از سال 1001م آغاز کرد. نخستین جنگ در 28 نوامبر 1001م (13 آذر 380خ) در پیشاور روی داد که سپاهیان جایاپالا شکست خوردند. جایاپالا که از سال 964م بر بخشهایی از شمال غرب هند فرمان می راند، کشته شد و پسرش آنانداپالا جانشین او شد. پیشاور (34 درجه و 1 دقیقه شمالی و 71 درجه و 35 دقیقه شرقی) پایتخت دولت کوشان در سده های نخستین میلادی بود. پایتخت محمود شهر غزنین (33 درجه و 33 دقیقه شمالی و 68 درجه و 25 دقیقه شرقی) در 350 کیلومتری جنوب غرب پیشاور قرار داشت.

شهر بهاتیا (بهِرا) (32 درجه و 29 دقیقه شمالی و 72 درجه و 55 دقیقه شرقی) در سال 1004م به تصرف محمود درآمد. این شهر در فاصله 550 کیلومتری جنوب شرق غزنین واقع بود.

مقصد بعدی غزنویان، شهر مولتان (30 درجه و 12 دقیقه شمالی و 71 درجه و 28 دقیقه شرقی) در 600 کیلومتری جنوب شرقی غزنین بود که مرکز ولایت سند شمرده می شد. این شهر در سال 712م توسط محمد بن قاسم ثقفی وارد قلمرو خلافت اسلامی شد و در میانه سده دهم بود که به داعیان اسماعیلی آغوش باز کرد و اسماعیلی مذهب شد. مولتان در سال 1006م به دست غزنویان گشوده گردید.

در سال 1008م اتحادیه دولتهای هندی در نزدیکی پیشاور از محمود شکست خوردند. شهرهای عضو این اتحاد عبارت بودند از: اوجاین (23 درجه و 11 دقیقه شمالی و 75 درجه و 47 دقیقه شرقی)، گوالیور (26 درجه و 13 دقیقه شمالی و 78 درجه و 11 دقیقه شرقی)، کالینجار (25 درجه شمالی و 80 درجه و 29 دقیقه شرقی)، قنّوج (27 درجه و 4 دقیقه شمالی و 79 درجه و 55 دقیقه شرقی)، دهلی (28 درجه و 37 دقیقه شمالی و 77 درجه و 14 دقیقه شرقی) و آجمِر (26 درجه و 27 دقیقه شمالی و 74 درجه و 38 دقیقه شرقی).

در 1009م ناگارکوت (کانگره) (32 درجه و 6 دقیقه شمالی و 76 درجه و 16 دقیقه شرقی)، در 1011م تانسار (29 درجه و 58 دقیقه شمالی و 76 درجه و 50 دقیقه شرقی)، در 1017م قنّوج و میروت (28 درجه و 59 دقیقه شمالی و 77 درجه و 42 دقیقه شرقی) و در 1018م ماتورا (27 درجه و 30 دقیقه شمالی و 77 درجه و 40 دقیقه شرقی) توسط سپاهیان محمود غزنوی غارت شدند.

ایاز که غلام محبوب سلطان غزنوی بود، در سال 1021م به حکومت لاهور (31 درجه و 33 دقیقه شمالی و 74 درجه و 21 دقیقه شرقی) منصوب شد و مسلمانان برای نخستین بار بر شرق رود سند تسلط یافتند. شهرهای کالینجار و گوالیور در سال 1023 سقوط کردند و تریلوچانپالا که نوه جایاپالا بود، به دست سپاهیان خودش کشته شد.

معابد واقع در ماهِشوار (22 درجه و 7 دقیقه شمالی و 75 درجه و 21 دقیقه شرقی) و دوارکا (22 درجه و 14 دقیقه شمالی و 68 درجه و 58 دقیقه شرقی) و سومنات (20 درجه و 53 دقیقه شمالی و 70 درجه و 24 دقیقه شرقی)، جنوبی ترین نقاط هند بودند که مورد حمله محمود غزنوی قرار گرفتند.

معبد سومنات، پرستشگاه شیوا بود. پرستشگاه دوم که در سال 649م بنا شده بود، در سال 725م در حمله جنید بن عبدالرحمان مُرّی، والی سند، ویران شد. سومین پرستشگاه که در سال 815م به دست پادشاه قنوج ساخته شده بود، در ژانویه 1026م (دیماه 404خ) توسط محمود غزنوی نابود گردید.

بت سومنات بزرگترین و مهم‌ترین بت هندوستان بود و طولش به پنج متر بالغ می‌شد.هندوان دسته دسته به زیارت این بت می‌رفتند و صدها برهمن نیز به دعای وی مشغول بودند.این بت آنچنان برای هندوان با ارزش بود که حتی معتقد بودند دریا نیز وی را میپرستد و جزر و مد را نشانهٔ همین پرستش می‌دانستند.جواهرات فراوانی نذر این بت می‌شد و حتی صدها روستا وقف این بت بود.

تا قبل از اینکه غزنویان به سومنات حمله کنند هندوان برای توجیه بی‌قدرتی بت‌هایی که به دست سپاه غزنویان نابود می‌شد می‌گفتند که این بتان مورد قهر سومنات هستند.هنگامی که سپاه ۳۰ هزار نفری ترکان غزنوی به قصد سومنات حرکت کردند هندوان به پای سومنات افتادند که جلوی سپاه محمود را بگیرد اما سومنات برای جلوگیری از نابودی خود نیز توانایی کاری را نداشت. سلطان محمود از راه مولتان و آجمر  بعد از طی ریگستان‌های بی‌آب راجپوتانا بر سومنات حمله نمودند. با اینکه راجاهای هند جهت حفاظت این معبد جمع شده بودند ولی در نتیجه جنگ خونین تعداد زیادی از ایشان مقتول شدند و غیر از  تسلیم چاره ندیدند. بتکده به دستور محمود نابود گردید و ثروت معبد نیز به غنیمت گرفته شد.

برای درک بهتر گستردگی لشکرکشی محمود به هند، کافی است تا به مختصات ذکر شده شهرها نگاه کنید و فاصله آنها را از غزنین تخمین بزنید. شرقی ترین نقطه نسبت به غزنین، شهر کالینجار است که در فاصله حدود دو هزار کیلومتری جنوب شرق غزنین واقع است. سومنات هم که جنوبی ترین نقطه فتح شده می باشد، بیش از 1500 کیلومتر در سوی جنوب از غزنین فاصله دارد.

منبع مطلب : eghlimehashtom.blogfa.com

مدیر محترم سایت eghlimehashtom.blogfa.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.