برنامه ریزی را تعریف کنید تفکر هفتم
برنامه ریزی را تعریف کنید تفکر هفتم را از سایت هاب گرام دریافت کنید.
سوالات درس به درس پایه هفتم
1-بزرگان دین ما همواره به چه چیز تاکید داشتند؟
2-بزرگان دین ما زمان را مانند چه چیز می دانستند.
3-پیامبر اسلام در مورد عمر چه می فرمایند؟
4-حضرت علی درمورد استفاده از فرصت ها چه می فرمایند؟
5-چرا عمر مهم تر از پول ثروت است؟
6-مدیریت زمان یعنی چه؟
7-اهداف چند دسته اند؟نام ببرید.
8-اهداف کوتاه مدت یعنی چه؟
9-اهداف میان مدت یعنی چه؟
10-اهداف بلند مدت یعنی چه؟
11-برنامه ریزی یعنی چه؟
12-برنامه ریزی به شما چه کمک های می کند؟
13-موانع مدیریت زمان را بنویسید.
پاسخ سوالات
1-استفاده درست از زمان
2-زمان را مانند طلا می دانستتد.
3-درباره عمر خود بخیل تر از پول و ثروت خود باش.
4-وقت چون ابر می گذرد فرصت های خیر را دریاب.
5-چون عمر اگر بگذرد نمی توان دوباره آن را به دست آورد ولی اگر پول و ثروت اگر از دست رود با کار دتلاش دوباره می توان به آن دست یافت.
6-یعنی مدیریت عمری که خداوند در اختیار ما قرار داده است.
به عبارت دیگر مدیریت فرصت هایی است که زندگی در اختیار ما قرار می دهد.
در اصل مدیریت زمان مدیریت بر رفتار و انجام به موقع کارهاست.
7-سه دسته . اهداف کوتاه مدت،اهداف میان مدت،اهداف بلند مدت
8-یعنی اهدافی که برای یک روز ،یک هفته یا یک ماه تنظیم می شوند.
9-یعنی اهدافی که برای یک سال و یا دو سال تنظیم می شوند.
10-یعنی اهدافی که برای پنج سال ،ده سال و یا دوازده سال تنظیم می شوند.
11-یعنی انجام تعدادی فعالیت حساب شده برای رسیدن به اهداف مورد نظر.
12
1>اهداف خود را مشخص کنید.
2>در تعیین اهداف اولویت هارا در نظر بگیرید و مشخص کنید که کدام یک از اهداف برای شما مهم تر است.
3>برای رسیدن به اهداف چه کارهایی را و در چه مدت زمانی باید انجام دهید
4>برای رسیدن به اهداف کدام یک از منافع مادی و مالی مورد نیاز است.
13-
1>هرگاه اجازه دهید کسی یا چیزی مانع انجام کارتان شود.
2>هرگاه ندانید چه کارهایی برای شما اولویت دارد.
3>هرگاه دچار تنبلی شوید.
4>هرگاه بخواهید چندین کار را که بیش از حد توان شماست انجام دهید.
5>هرگاه برای استفاده از زمان برنامه ای نداشته باشید.
6>هرگاه انگیزه خود را از دست بدهید و به خود تلقین کنید که هرچه تلاش می کنید بی فایده ست.
منبع مطلب : darsbedars.blog.ir
مدیر محترم سایت darsbedars.blog.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.
برنامه ریزی چیست؟
بررسی اهمیت برنامه ریزی در مدیریت
اهمیت برنامه ریزی
اهمیت برنامه ریزی از نظر آیات و روایات
توضیح:
فواید برنامه ریزی
1. مانع ندامت
2. حلال مشکلات
3. استفاده ی بهتر از امکانات
لوازم برنامه ریزی
الف) اعتقاد به امکان حل مشکل
ب) استفاده از روند گذشته
پ) تفکر
انواع برنامه ریزی
1) برنامه ریزی جامع یا استراتژیک
2) برنامه ریزی عملیاتی
چند مطلب مهم:
الف) حد دقت در برنامه ریزی
ب) وسواس در برنامه ریزی
پ) آزمایش برنامه
ت) تصویب برنامه
پی‌نوشت‌ها:
1. مدیریت تولید، ص19.
2. مدیریت رفتار سازمانی، ص 14.
3. میزان الحکمه، ج2، ص 551.
4. بحارالانوار، ج74، ص 110.
5.بحار الانوار، ج68، ص 328.
6. غرر الحکم، ج2، ص 206.
7. غرر الحکم، ج1، ص 107.
8. بحار الانوار، ج8، ص44.
9. غرر الحکم، ج2، ص161 و 169.
10.غرر الحکم، ج1، ص26.
11. محمد (47) آیه 7.
12. عنکبوت (29) آیه 69.
13. مدیریت عمومی، ص26.
14. بحارالانوار، ج75، ص53.
15. بحارالانوار، ج75، ص337.
16. بحارالانوار، ج68، ص 362.
منبع مطلب : rasekhoon.net
مدیر محترم سایت rasekhoon.net لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.
برنامه‌ریزی
برنامه‌ریزی، فرایند تفکر در رابطه با فعالیت‌های لازم برای رسیدن به هدف مطلوب است. برنامه‌ریزی اولین و مهم‌ترین فعالیت لازم برای دستیابی به نتایج مطلوب است. بسته به فعالیت‌ها، هر برنامه می‌تواند که بلندمدت، میان‌مدت یا کوتاه‌مدت باشد. برای مدیرانی که در جستجوی حمایت‌های بیرونی هستند، برنامه‌ریزی، مهم‌ترین و کلیدی‌ترین و آسان‌ترین سند برای رشد است. برنامه‌ریزی می‌تواند، نقش مهمی در کمک به جلوگیری از اشتباهات یا تشخیص فرصت‌های پنهان بازی کند. برنامه‌ریزی به پیش‌بینی آینده و ساختن آینده تا حدودی قابل تصور کمک میکند. آن پلی است بین آنجایی که هستیم و آنجایی که می‌خواهیم برویم. برنامه‌ریزی به آینده می‌نگرد.[۱]
برنامه‌ریزی یا طرح‌ریزی یعنی اندیشیدن از پیش. متخصصین از زوایای متعدد برای برنامه‌ریزی تعاریف متعددی ارائه کرده‌اند که برخی از آنها از این قرار است:
برنامه‌ریزی، نوعی پدیده عینی اجتماعی است و خصوصیت‌های ویژه خود را دارد در عین حال، یک رویداد منحصربه‌فرد نیست که دارای یک ابتدا و انتهای مشخص باشد بلکه یک فرایند مستمر و دائمی و منعکس‌کننده تغییرات و در صدد رسیدن به اهداف است. در سازمان‌های پیچیده امروزی، بدون برنامه‌ریزی‌های دقیق، امکان ادامه حیات نیست و برنامه‌ریزی، مستلزم آگاهی از فرصت‌ها و تهدیدهای آتی و پیش‌بینی شیوه مواجهه با آنها است.[۳]
برنامه‌ریزی به عنوان یک موضوع برای مطالعه، یکی از چند رشته‌ای ترین موارد است: از عمل و نظریه می‌گذرد و به گستردگی علوم اجتماعی و دیگر تأثیرات آن می‌پردازد.[۴] تاکنون نمایندگان بسیاری از علوم اجتماعی و طبیعی به طریقی درگیر برنامه‌ریزی شده‌اند.[۵] جغرافیا یکی از اصلی‌ترین این موارد است.
برنامه‌ریزی (جغرافیا)[ویرایش]
برنامه‌ریزی در واقع شاخه مهمی از جغرافیای کاربردی است و نه‌تنها باید این بازشناخته شود که جغرافی‌دان می‌تواند کمک ارزشمندی به برنامه‌ریزی بکند و سهم واقعی در برنامه‌ریزی دارد بلکه جغرافی‌دانان باید تأثیر بیشتری روی حرفه‌ی برنامه‌ریزی داشته باشند[۶][۵] یکی به این سبب که در سال‌های اخیر، نگرانی‌های برنامه‌ریزان گسترش یافته است تا توجه بیشتری به جمعیت، مسائل اجتماعی و فرهنگی، و آماده‌سازی تحلیل‌ها و گزارش‌های جامع اثرات زیست‌محیطی داشته باشند.[۵] دوم اینکه برنامه‌ریزی هنگام بررسی فضاهای زندگی روزمره، روابط فضایی بین ابعاد مختلف آن و فرایندهای موجد آنها، با جغرافیا همپوشانی دارد.[۷] چونکه جغرافیا این درک از فرآیندهای اجتماعی و فیزیکی را در بستر مکان قرار می‌دهد[۸] روابط بین محیط‌های پویا و جمعیت در مکان‌های مختلف و در مقیاس‌های چندگانه مطالعه شده[۹] و جغرافیا یک مطالعه‌ی یکپارچه را از روابط پیچیده بین افراد، مکان‌ها و محیط‌زیست ارائه می‌دهد.[۱۰] در اینجا، برنامه‌ریزی دارای تخصص‌های مرتبط به هم از جمله مسکن، حمل و نقل، توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی و برنامه‌ریزی زیست‌محیطی است؛[۷] و برنامه‌ریزان در زمینه/موقعیت‌های مختلف و در مقیاس‌های مختلف —از مناطق روستایی گرفته تا شهرهای بسیار بزرگ، و نیز حومه و مناطق تفریحی— کار می‌کنند.[۱۱] [۱۲] چرا که از سطح محلی تا مقیاس جهانی، به طور چشمگیری تحت تأثیر مسائل محیطی قرار می‌گیریم.[۱۳] در نتیجه، برنامه‌ریزان از دیدگاه‌های اجتماعی، اقتصادی و اکولوژیکی بر ساختار شهرها و زندگی شهری، روستا و توسعه منطقه‌ای، وضعیت اقتصادی و محیط زیست، فرهنگ و جمعیت تأثیر می‌گذارند.[۱۴] در اینجا می‌آموزید که جامعه را در یک زمینه فضایی بررسی کنید و بر تفاوت‌های فضایی تمرکز نمایید زیرا پدیده‌های اجتماعی در مکان‌های خاص و در زمان‌های خاص رخ می‌دهند و تأثیرات خاصی دارند.[۱۵] به معنای گسترده‌تر، این حوزه‌ی تمرکز به بررسی این مسأله می‌پردازد که چگونه سیاست، اقتصاد، تاریخ و فرهنگ به تعامل با محیط فیزیکی معنا داده، آنرا شکل می‌دهند و خود نیز، توسط تعامل با محیط فیزیکی شکل می‌گیرند.[۱۶] از آنجا که برنامه‌ریزی به منابع طبیعی محدود مانند استفاده از زمین، آب و هوا نیز مربوط می‌شود که پیش‌نیازهای اساسی برای انسان و همه موجودات زنده هستند[۱۷]؛ در اینجا شما به عنوان یک برنامه‌ریز باید بتوانید تصمیم‌گیری جامعه را در تخصیص منابع کمیاب برای ایجاد مکان‌های بهتر برای زندگی هدایت کنید یا زمانی که از دوره برنامه‌ریزی منطقه‌ای فارغ‌التحصیل می‌شوید، باید به خوبی آماده باشید تا تغییر را به روشی هدایت کنید که جوامع ما را به مکان‌های بهتری برای زندگی برای نسل‌های حاضر و آینده تبدیل کند.[۱۸] زیرا در طول دوره تحصیل در مورد استفاده از منابع طبیعی و نحوه زندگی پایدارتر می‌آموزید[۱۹] و بر مسائل کلیدی از جمله تغییر آب و هوا، آلودگی زمین و آب، امنیت غذایی و ... تمرکز می‌شود.[۲۰] علاوه بر این، از طریق آن، حتی افراد بیرون از این حوزه به درک مکانی/فضایی (spatial understanding) از مسائل اجتماعی و زیست‌محیطی دست می‌یابند و با برنامه‌ریزی منطقه‌ای به عنوان یک فعالیت مدنی درگیر می‌شوند.[۲۱] همچنین این دیدگاه بسیار مناسبی برای در نظر گرفتن مسائل پیچیده مانند توسعه‌ی پایدار است که شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی به طور همزمان می‌باشد.[۲۲] چرا که به بررسی چالش‌های مهم اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی مانند برخی از مهم‌ترین مسائل پیشروی دنیای مدرن، از تغییر اقلیم گرفته تا امنیت غذایی، اطلاع‌رسانی به سیاست و عمل می‌پردازد[۲۳][۲۴] و برای نمونه، هم‌اثرگذاری تغییرات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، زیست‌محیطی و تکنولوژیکی برای حل چالش‌های زیست‌محیطی که با آن روبرو هستیم، واکاوی می‌شود؛[۲۵] تا بتواند هم عوامل محیطی نگرانی و هم روشها و سازوکارهای فعال برای رفع آنها را شناسایی کند.[۲۶]
فارغ‌التحصیلان برنامه‌ریزی از جغرافیا در دولت محلی و ایالتی، آژانس‌های فدرال، شرکت‌های مهندسی، هیأت‌های تجاری، و تعدادی از سازمان‌های غیرانتفاعی می‌توانند کار کنند.[۱۳]
ضرورت‌ها[ویرایش]
در جهان معاصر، سه چالش کلیدی وجود دارد که ضرورت درک آینده و برنامه‌ریزی برای آن را آشکار میکند، این سه چالش عبارتند از[۲۷] [۲۸]:
این امر به‌ویژه در مورد برنامه‌ریزی مخاطرات طبیعی؛ پیش‌بینی سیل و مدیریت آن؛ تغییرات آب و هوایی و مدیریت رویدادهای فرین (حدّی)؛ برنامه‌ریزی محیطیِ شهری-روستایی؛ و منابع آب و مدیریت آن صدق میکند.[۲۹]
دنیای مدرن ما از مقادیر زیادی انرژی استفاده میکند، زباله و آلودگی تولید کرده، محیط‌زیست ما را تنزل می‌دهد، تنوع زیستی را کاهش داده و اثرات عمیقی بر سلامت و رفاه ما دارد.[۱۹] هدف اصلی یک برنامه‌ریز باید دستیابی به پایداری بوده[۳۰]، با طیف گسترده‌ای از موضوعات مهم زیست‌محیطی که جهان امروز از دیدگاه علوم طبیعی و علوم اجتماعی با آن روبرو است، آشنا باشد.[۳۱] همچنین با افزایش جمعیت و افزایش فشار بر سیستم‌های زمین، جغرافیا هرگز تا این حد مهم نبوده است[۳۲] و درک رو به رشدی از پتانسیل برنامه‌ریزی فضایی جهت تشکیل یک عرصه هماهنگ‌ساز برای توسعه پایدار وجود دارد و انتظار می‌رود که فرآیندهای برنامه‌ریزی همه ابعاد پایداری را ادغام کند.[۱۷] در اینجا برنامه‌ریزی به جوامع کمک میکند تا تعادل درستِ توسعه‌ی جدید و خدمات ضروری، حفاظت از محیط‌زیست، و تغییر نوآورانه را بیابند.[۳۳]
مدیران، برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری[ویرایش]
تصمیم‌گیری، رکن اساسی تمام وظایف مدیریتی و در عین حال، مبنای برنامه‌ریزی است چرا که نمی‌توان گفت برنامه‌ای وجود دارد مگر اینکه تصمیمی اتخاذ شده باشد. به عبارت بهتر، تصمیم‌گیری، هسته مرکزی مدیریت است که در تمامی وظایف دیگر، نمود دارد، به همین دلیل برخی (مانند هربرت الکساندر سیمون)[۳۴] مدیریت و تصمیم‌گیری را دو واژه مترادف می‌دانند.
به جرأت می‌توان گفت برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری، برای نیل به اهداف سازمان مکمل اند اما نوع اتخاذ تصمیم نیز نقش به سزایی ایفا میکند[۳۵] با وجودی که تصمیم‌گیری به کلیه وظایف مدیریتی مربوط می‌شود، اما اساس برنامه‌ریزی به‌شمار می‌آید و نمی‌توان گفت برنامه‌ای وجود دارد بدون اینکه تصمیمی گرفته شده باشد. از این رو، تصمیم‌گیری از ارکان اساسی فعالیت‌های مدیریتی به‌شمار می‌رود چرا که هر مدیری برای اجرای هریک از وظایف خود، همواره با مواردی مواجه می‌شود که نیاز به تصمیم‌گیری دارد.[۳۶]
برنامه‌ریزی به عنوان وظیفه مدیران[ویرایش]
برنامه‌ریزی از وظایف بسیار مهم مدیران است و با سایر وظایف آنها ارتباطی تنگاتنگ دارد. اگر نگرش مبتنی بر برنامه‌ریزی در سراسر زندگی فردی و سازمانی تسری یابد، نوعی تعهد به عمل بر مبنای تعقل و تفکر آینده نگر و عزم راسخ بر استمرار آن ایجاد می‌شود. به نوعی، تحقق اهداف فردی و سازمانی، مستلزم برنامه‌ریزی است. نیاز به برنامه‌ریزی از آنجا است که همه سازمان‌ها با فعالیت در محیطی پویا، مترصد آن هستند که منابع محدودشان را برای رفع نیازهای متنوع و فزاینده خود صرف نمایند و این پویایی محیط و وجود تلاطم و عدم اطمینان ناشی از تغییرات محیطی، بر ضرورت انکار ناپذیر برنامه‌ریزی می‌افزاید.
با پذیرفتن اصول پنج‌گانه مدیریتی، و مبنای برنامه‌ریزی برای این اصول، به این اجماع نظر می‌رسیم که برنامه‌ریزی، فرایندی است دارای مراحل مشخص و بهم پیوسته برای تولید یک خروجی منسجم در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیم‌ها که در این فرایندی، مراحل مشخص و بهم پیوست‌های برای تولید یک خروجی منسجم در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیم‌ها وجود دارد. طی این فرایند، به پیش‌بینی و تدوین فعالیت‌هایی پرداخته می‌شود که باید در جهت نیل به اهداف سازمانی صورت گیرد. به عبارت بهتر در فرایند برنامه‌ریزی، به: چه کسی؟ کجا؟ کِی؟ چه چیزی؟ چرا؟ چگونه؟ پرداخته می‌شود و پاسخ به این پرسش‌ها به انتخاب مأموریت‌ها، هدف‌ها و اقداماتی برای نیل به آنها می‌انجامد که مستلزم تصمیم‌گیری و انتخاب از میان راه‌های مختلف است. برنامه‌ریزی می‌تواند، نقش مهمی در کمک به جلوگیری از اشتباهات یا تشخیص فرصت‌های پنهان بازی کند. برنامه‌ریزی به پیش‌بینی آینده و ساختن آینده تا حدودی قابل تصور کمک میکند. آن پلی است بین آنجایی که هستیم و آنجایی که می‌خواهیم برویم. برنامه‌ریزی به آینده می‌نگرد.
مدیران از عناصر، شاخص‌ها و ابزارهای متفاوتی[۳۷] برای برنامه‌ریزی صحیح و واقع گرایانه استفاده می‌کنند. عموماً برنامه‌ریزی آینده باید با نگاهی به گذشته و اتفاقات و نتایج ثبت شده انجام گیرد، تا حصول به اهداف دور از ذهن نباشد.
تعریف برنامه‌ریزی[ویرایش]
نگاهی به واژه‌نامه‌های عمومی و تخصصی، کافی است تا تعاریفی از این دسته، را پیش روی ما قرار دهد. اغلب واژه‌نامه‌های عمومی برنامه‌ریزی را کار یا فعالیت برنامه‌ریز؛ شکل‌گیری برنامه ها؛ ساخت یا ترسیم یک طرح یا نمودار؛ کشیدن طرح، طراحی، تدبیر کردن دانسته‌اند[۳۸] واژه‌نامه‌های تخصصی نیز آن را، شیوه و فرایند سیستماتیک و گام به گامی دانسته‌اند که به تعریف، ایجاد و ترسیم فعالیت‌های ممکنی می‌پردازد که با نیازها، علایق و مشکلات موجود یا آینده مطابقت داشته باشند[۳۹]
اهداف برنامه‌ریزی به شرح زیر است:
متخصصین، برنامه‌ریزی را با توجه به حوزهٔ فعالیت خود تعریف نموده‌اند. این واژه، در زمینه علوم و فنون بیشتر با واژه طراحی (designing) عجین شده. هر چند که: این برداشت تقلیل‌گرایانه و البته این واژه در متون مدیریتی جایگاهی ندارد.
مزایای برنامه‌ریزی[ویرایش]
برخی از مزایای برنامه‌ریزی عبارتند از:
چالش‌های برنامه‌ریزی[ویرایش]
چالش‌های عمدهٔ برنامه‌ریزی از دید برخی منتقدان این امر عبارتند از:
تغییر رویه‌هایی که ممکن است مقاومت ایجاد نماید.
تصمیم‌گیری[ویرایش]
واژه تصمیم در لغت به معنای عزم و اراده به انجام کاری است و از دید علم مدیریت، به معنای انتخاب یک راه از راه‌های مختلف و در حقیقت، انتخاب بهترین راه برای نیل به اهداف است. تصمیم‌گیری، بیش از آنکه کاری ساده باشد، فرایندی مرحله دار است.
گونه‌شناسی تصمیم‌گیری[ویرایش]
گونه‌های مختلفی از تصمیم‌گیری را از دیدگاه‌های مختلف می‌توان شناسایی نمود. برخی از این گو نه‌ها عبارتند از:
مراحل تصمیم‌گیری[ویرایش]
برآیند نسبتاً کلی از مراحلی که برای فرایند تصمیم‌گیری در متون مختلف طرح شده‌است را می‌توان در موارد زیر خلاصه نمود:
انواع برنامه‌ریزی[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
منبع مطلب : fa.wikipedia.org
مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.
جواب کاربران در نظرات پایین سایت
مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
.
برنامه ریزی را تعریف کنید
طراح
نمیدونم
زود
نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
برنامه ریزی رو تعریف کن