خاطره ای از تدریس مجازی و کلاس انلاین

خاطره ای از تدریس مجازی و کلاس انلاین را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

دل‌نوشته دانش‌آموز شیرازی از حال و هوای کلاس‌های مجازی و ماندن در خانه

انگار ماموریت سخت تر شده است، عشق به تدریس دو چندان است، ولی دوری و دلتنگی قلب‌ها را می‌فشرد و معلمان و دبیران، در دل این مشکلات در تلاشند تا همچون پزشکان و پرستاران خود را به خط مقدم برسانند و بر سر عهد خود بمانند و بی دریغ چراغ علم را به‌دست گرفته و راهنمای دانش‌آموزان خود باشند.

حالا دیگر هیچ مادری از اینکه فرزندش ساعت‌ها سرش در گوشی است ناراحت نیست، چون برنامه کلاسی‌اشان آنلاین شده و می‌داند که فرزندش هرچه زودتر در کلاس درس حاضر شود، بیشتر می‌آموزد و این حضور مجازی در کنار هم‌کلاسی‌ها و معلمانشان شاید زمینه‌ای باشد تا اندکی از اضطراب و استرس این فضا را برای فرزندش بکاهد.

کلاس‌های مجازی شور و حال مدرسه را ندارد، اما پیوسته با همکلاسی‌ها و در کنار یکدیگر تشنه‌ آموختن، قطعا فرصتی است تا فراموش کنیم در شهر و کشور و حتی جهان چه خبر است و آرامشی ناخواسته حاصل شود، همان آرامشی که این روزها همه روانشناسان، جامعه را به آن می‌خوانند و یکی از راه‌های تقویت سیستم ایمنی را دور بودن از فضای استرس و اضطراب می‌دانند.

این ماه امتحان دادن هم با بقیه سال تفاوت داشت؛ دیگر صندلی‌هایمان را با فاصله مرتب نمی‌کردیم و منتظر رسیدن ورقه‌های امتحانی نبودیم، فقط همه دعا می‌کردیم که اینترنت سرعت خوبی داشته باشد تا جواب‌هایمان زود ارسال شود.

قدر لحظه‌های بی‌دغدغه و شاد کنار دوستانمان را حالا می‌فهمیم، واقعا که یاد زمانی که هرچیزی روی زمین می‌افتاد با یک فوت ضدعفونی میشد به‌خیر!

اینطور که معلوم شده دبیران ما حتی دلشان برای درس نخواندن‌هایمان هم تنگ شده، اما خب ما هم حاضریم که باز ساعت 6 صبح به مدرسه برویم ولی دیگر چنین اوضاعی نداشته باشیم.

کرونا! با آمدنت کسب و کار خیلی‌ها را مختل و حتی منحل کردی، حتی من دانش آموز خبرنگار هم دیگر از انتشار اخبار درباره تو خسته‌ام.

ولی از تو ممنونم چون در این مدت که سرزده به کشورم آمدی به ما یاد دادی که قدر لحظه‌هایمان را بدانیم و به ما فهماندی که دورهمی‌ها و کنار هم بودن‌هایمان چقدر لذت‌بخش بوده است.

دیگر همه ما این چیزها را یاد گرفتیم و فقط منتظر رفتنت هستیم، لطفا برو و بگذار بدون ماسک نفسی راحت بکشیم!

ریحانه قاسمی دانش‌آموز-خبرنگار مدرسه علاءالدین بهشتی ناحیه یک شیراز

منبع مطلب : www.pana.ir

مدیر محترم سایت www.pana.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

ماجرای تلخ من با کلاس مجازی پسرم

خبرگزاری مهر؛ مجله مهر - مرضیه کیان: با رعایت فاصله‌ی اجتماعی، پشت طلق پلاستیکی که راننده از این طرف تاکسی تا آن طرف تاکسی کشیده بود نشسته بودم. صدای ضعیف رادیو می‌آمد، موضوع برنامه، کلاس‌های آنلاین دانش آموزان ابتدایی بود؛ اول خانمی تماس گرفت و از وضعیت مالی در این دوران گفت: «شوهرم کارگر ساختمانی است که به خاطر شیوع کرونا بیکار شده و دولت برنامه‌ای برای حمایت از آنها ندارد. متأسفانه با توجه به اینکه کارگران ساختمانی کارفرمای ثابت و قرارداد بیمه‌ای ندارند، مشمول بیمه بیکاری هم نیستند. ما تا چند روز پیش پول غذا و مایحتاج روزمره را با خرده پس اندازی که از قبل داشتیم تأمین می‌کردیم، چند روزی هم به چند نفر رو انداختیم و با قرض داریم روزمان را شب می‌کنیم، جدا از این، دغدغه‌ی هزینه‌ی اینترنت کلاس‌های مجازی پسرم شده یک داستان جدید، دانلود فایل‌های صوتی و تصویری هم که هزینه را بیشتر می‌کند.»

صحبت این خانم که تمام شد، خانمی که کنارم نشسته بود انگار داغ دلش تازه شد و بقیه‌ی بحث را دست گرفت: «دختر من ۱۰ سالش هست و با کلاس‌های مجازی که براشون برنامه ریزی کردند خیلی به مشکل برخوردیم. خانم معلم شأن توقع دارد بچه‌ها ساعت ۹ صبح سر کلاس با وویس حضور بزنند، خودتان هم که بچه‌های این دوره و زمانه را می‌شناسید؛ زیر بار هیچ حرفی نمی‌روند! تازه خیلی اصرار دارند که برای کلاس‌ها از تلگرام استفاده کنند. به هیچ وجه هم قبول نمی‌کنند که این کلاس در واتساپ برگزار شود! نمی دانم این اصرارهای عجیب و غریب از کجا میاد.

از طرفی این کلاس‌ها صرفاً فقط به صورت فایل صوتی است و هیچ جذابیتی برای دانش آموز کلاس چهارم ابتدایی ندارد؛ چون که ارتباط یک طرفه است. معلم‌ها خلاقیتی در برگزاری این کلاس‌ها ندارند و بعضی معلم‌ها هم توانایی برگزاری کلاس آنلاین را ندارند.

زد رو دست من که هیجان صحبت‌هایش را منتقل کند (که من با ترس دستم و جمع کردم و خودم را به در ماشین نزدیک کردم که مبادا ویروسی روی دستم بنشیند) و گفت: خانم تازه همه ی مادرها که نمی‌توانند خیلی راحت با این شبکه‌های اجتماعی کار کنند، تو همین تهران هم خیلی از خانم‌ها هستند که گوشی اندروید دارند ولی در حد تماس و پیامک و گرفتن ۴ تا عکس از گوشی استفاده می‌کنند.

تازگی برنامه‌ی شاد را معرفی کردند که آن هم مشکلات خودش را دارد، اولاً که روی هر گوشی نصب نمی‌شود. مثلاً گوشی‌های آیفون این برنامه را کلاً ندارند، تازه صدا و تصویرش هم یکی نیست؛ وقتی هم صدا و تصویر خانم معلم ریاضی با هم هماهنگ نباشد، کل کلاس مختل می‌شود.

به نظرم برنامه‌های تلویزیونی خیلی بهتر است، هم از لحاظ ساعت‌های کلاس‌ها و هم معلم‌های خلاقی که انتخاب کردند و هم دوره کردن درس‌های قبلی.»

به مقصد رسیده بودم که کرایه را حساب کردم و پیاده شدم. حتماً این آقای راننده در طول روز خیلی از این حرف‌ها می‌شنود که چرا نباید اینترانت به عنوان شبکه ملی اینترنت مشکل هزینه‌ی خیلی از خانواده‌ها را حل کند یا وزارت ارتباطات بستری مناسب و کم هزینه در اختیار دانش آموزان قرار دهد؟ یا اینکه سیستم آموزشی کشور دچار دوگانگی عجیبی شده است، از طرفی دانش آموزانی که به دلیل مشکلات مالی از ساده‌ترین خدمات آموزشی بی بهره می‌مانند و از طرفی دانش آموزانی که در رفاه هستند!

منبع مطلب : www.mehrnews.com

مدیر محترم سایت www.mehrnews.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

آنچه مخاطبان ایسنا درباره کلاس‌های مجازی گفتند - ایسنا

به گزارش ایسنا، در حال حاضر دانشگاه‌ها در حال ارائه آموزش‌های خود به صورت مجازی هستند و مدارس نیز از طریق شبکه‌های مجازی و همچنین سامانه‌ای که از سوی وزارت آموزش و پرورش معرفی شده است، در حال ارائه دروس به دانش‌آموزان هستند. طبیعی است که ارائه آموزش از طریق فضای مجازی، خلاء‌هایی خواهد داشت و هیچ‌گاه مانند حضور در کلاس درس نخواهد بود، ولی با توجه به شیوع گسترده کروناویروس و عدم امکان بازگشایی مراکز آموزشی، چاره‌ای جز استفاده از بستر اینترنت برای آموزش نیست و به همین دلیل بسیاری از مسئولان دانشگاه‌ها، استادان، معلمان و فعالان حوزه IT در یک ماه گذشته همه توان خود را به کار بسته‌اند تا آموزش در کشور تعطیل نشود.

دانش‌آموزان و دانشجویان نیز در این زمینه همراهی خوبی داشته‌اند و اگر چه در برخی نقاط کشور و استان با مشکل اینترنت مواجه هستیم که گاه در روند آموزش اختلال ایجاد می‌کند، ولی در مجموع می‌توان گفت که بار آموزش، زمین نمانده و ترم تحصیلی در حال برگزاری است.

با هدف بررسی شرایط آموزش و انتقال تجربیات دانش‌آموزان، دانشجویان، معلمان و استادان دانشگاه‌های استان خوزستان، خبرگزاری ایسنا با انتشار فراخوانی نظر آن دسته از مخاطبان خود که تجربه آموزش مجازی در روزهای گذشته داشته‌اند را پرسید که در زیر این نظرات را می‌خوانیم.

ذکر این نکته ضروری است که نظرات افراد، به اسم کوچک آن‌ها منتشر شده و نامی از مدرسه و دانشگاه محل تحصیل و تدریس افراد نیز برده نشده است. پاسخ‌گویان، ساکن استان خوزستان بوده که در دانشگاه‌ها و مدارس مختلف در شهرهای مختلف استان و خارج از استان مشغول تحصیل و یا تدریس هستند.

*مهسا/ مدرس دانشگاه:
"سلام؛ بنده از اساتید یکی از دانشگاه‌های استان هستم. از لحاظ تجریه، خب این روش تدریس هرچند که با محدودیت‌هایی همراه هست، هم برای مدرس و هم برای دانشجو بسیار جالب است؛ اما دو مساله وجود دارد که البته مشکل محسوب می‌شود. 1) نبود زیرساخت تشکیل این کلاس‌ها برای تمامی دانشگاه‌ها  2) سرعت کم اینترنت و البته مصرف زیاد اینترنت برای اساتید و دانشجویان با توجه به قیمت زیاد آن در برابر حجم و سرعت کم. این نکته را باید خاطرنشان کنم که بنده برای ارسال فایل‌ها در اپلیکیشن واتس‌آپ نیز به دلیل محدودیت حجم این برنامه، واقعا مشکل دارم."

*یاسمین/ دانشجوی مقطع کارشناسی:
"شرایط دسترسی به اینترنت برای همه دانشجویان یکسان نیست. نکته دیگه، هزینه‌بر بودن استفاده از اینترنت هست و مساله سوم، سرعت پایین اینترنت به نسبت برخی مناطق. همچنین دانشجو این شیوه را دست کم می‌گیرد و اگر بستر و فضای مناسبی برای تشکیل کلاس هم نداشته باشد، حواس دانشجو به هر دلیلی پرت می‌شود. کاری که انجام دادیم اینکه خودمان به همراه تعدادی از هم‌کلاسی‌ها به شکل تصویری از طریق اسکایپ، سه روز در هفته کلاس تشکیل می‌دهیم‌؛ از مشکلات این برنامه هم مصرف بیش از حد حجم اینترنت هست و اینکه مدام صدا قطع و وصل می‌شود و غالبا تدریس را متوجه نمی‌شویم! در مورد کلاس‌های کارگاهی هم مشکل وجود دارد و در حال حاضر فقط دو درس از دروس ما در حال تشکیل است. از طرفی دسترسی ما به منابع و کتاب‌ها هم خیلی کم شده و ما امکان امانت گرفتن کتاب نداریم."

*مهدی/ معلم و دانشجو:
"با سلام، من هم معلم هستم و هم دانشجو؛ درس دادن به دانش‌آموزان مجازی، خیلی سخت است، چون از هر کلاس تعداد کمی دسترسی به نت و گوشی هوشمند دارند و اگر این امکان را هم داشته باشند، به کلاس خیلی کم اهمیت می‌دهند؛ اما دانشگاه خوب کار کرده و با نرم افزار Adobe connect کلاس‌ها بهتر از قبل برگزار می‌شوند و با تاخیر هم می‌شود دوباره مطالب مطرح شده در کلاس را مشاهده کرد."

*معصومه/ معلم:
"من معلم ادبیات فارسی دبیرستان هستم. متاسفانه کلاس‌های مجازی هیچ‌گونه کیفیتی ندارند. محله‌ای که دانش‌آموزان من ساکن آن هستند، زیرخط فقر زندگی می‌کنند که یا موبایل ندارند و یا از دسترسی به  اینترنت محروم‌اند. جلسه اول که مطالب را توضیح می‌دادم، بچه‌ها می‌گفتند ویدئو آموزشی نفرست، ما شارژ اینترنت نداریم و نمی‌توانیم تصاویر و ویدئوها را دانلود کنیم؛ اینها فقط یکی از مشکلات کوچک تدریس مجازی است‌؛ بماند اینکه نمی‌توانم امتحان بگیرم یا سوال بپرسم، چون خیلی‌ها غایب هستند. ارتباطی که از طریق چشم با دانش‌آموزان در کلاس دارم، اصلا در فضای مجازی جایگزین نمی‌شود. آموزش و پرورش باید یک راه حل اساسی برای این مشکل تدوین کند."

*یعقوب/ عضو هیات علمی:
"از ۱۹ اسفندماه بنده و همکارانم با زیرساخت‌هایی که دانشگاه به صورت فوری ایجاد کرد، برگزاری کلاس‌های مجازی آنلاین با استفاده از نرم‌افزار ادوبی کانکت تحت سامانه LMS دانشگاه را شروع کرده‌ایم. این نرم‌افزار امکانات اختصاصی(ارسال صدا، تصویر، اشتراک‌گذاری آنلاین مطالب و فایل، ابزارهای کنترل و مدیریت کلاس و مشارکت دانشجویان در طول کلاس به صورت منظم و تحت مدیریت استاد و ...) بسیار خوبی برای کلاس آنلاین دارد و دانشجوها نیز استقبال نموده‌اند."

*شقایق/ دانشجو:
"تنها مشکلی که بعد از عید ایجاد شده، کندی سرعت اینترنت است که وزیر محترم، جناب آقای جهرمی دستور دادند که سرعت اینترنت را چهار برابر کنند، اما مخابرات پیامی فرستاد که با پرداخت هزینه مودم و اشتراک بسته آن سرعت خود را افزایش دهید. وزیر پاسخ دهند چرا بنده که اینترنت ۴ مگ از مخابرات خریداری کرده‌ام سرعت آن به زیر نیم مگ کاهش یافته و همان ۴ مگ را ارائه نمی‌دهند؟ متاسفانه کم‌فروشی می‌شود. لطفا وزیر محترم با افزایش پهنای باند، جلوی کم‌فروشی سرویس‌دهندگان اینترنت خانگی و موبایل را بگیرد، نه اینکه هزینه‌های دیگری به مصرف‌کنندگان خصوصا در این ایام کرونایی اضافه کند."

*یک دانشجو:
"سلام، وقت بخیر؛ خیلی بی‌نظمی دارد و ساعت برگزاری کلاس‌ها منظم نیست و مرتب تغییر می‌کند. وقتی هم که موضوع را مطرح می‌کنیم، می‌گویند "همینه که هست و خودتون باید دائم چک کنید". از طرفی کلاس‌ها هیچ بازدهی ندارند، چون استاد فقط درس را می‌گوید و می‌رود و در آخر اعلام می‌کند اگر سوالی بود بپرسید."

*محمدحسین/ دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد:
"کیفیت درک مطلب در کلاس‌های مجازی از کلاس‌های حضوری خیلی پایین‌تر است. بنده که الان دسترسی به منابع ندارم و کتاب در دسترسم نیست و کتابخانه‌ها هم تعطیل هستند، چطور یک کنفرانس در مورد رئالیسم، بدون متون اینترنتی بنویسم؟ یا پروپوزال را چگونه بدون کتاب بنویسم؟"

*کوثر/ دانشجوی مقطع کارشناسی:
"من که از مجازی شدن راضی هستم. تو این زمونه خیلی چیزها خود به خود به سمت مجازی شدن می‌رود، این ماییم که باید خودمان را آپدیت کنیم و مطابق با شرایط پیش برویم؛ اگر در مقابل هر تغییری که اتفاق می‌افتد گارد بگیریم و با آن هم‌سو نشویم در نهایت خودمان عقب می‌مانیم. این را هم بگویم که البته دسترسی به اینترنت برای خیلی‌ها سخت است و ممکن است مشکل سرعت نت هم داشته باشند، اما امروزه زندگی با نت می‌چرخد و باید از این موهبت استفاده کرد. اگر بخواهیم مثبت به قضیه نگاه کنیم می‌بینیم که با کرونایی که به وجود آمده، الان خیلی‌ها باید از درس‌ها عقب می‌ماندند، ولی با فضای مجازی این قدرت به ما داده شده که عقب نمانیم."

*معصومه/ دانشجوی مقطع کارشناسی:
"خیلی بد و وقت‌گیر و بی‌فایده. از یک ساعت و نیم کلاس، 10 دقیقه صدا واضح است و بقیه‌اش در حال چک کردن که صدا میاد؟ نمیاد؟"

*یلدا/ دانشجو:
"کلاس آنلاین افتضاح است و بعضی وقت‌ها وارد می‌شود و بعضی وقت‌ها، نه. هزینه اینترنت هم باید بدهیم."

*کوثر/ دانشجوی مقطع کارشناسی:
"سلام، کلاس‌های مجازی از هفته پیش در حال برگزاری هستند. متاسفانه به دلیل ضعیف بودن شبکه اینترنت، در هیچ کدام از کلاس‌ها نتوانستم شرکت کنم و برنامه اجازه وصل شدن به کلاس را به من نمی‌دهد و دوستانی که مشارکت داشتند هم احساس نارضایتی می‌کنند. کیفیت صدا بسیار پایین بوده و بعضی کلاس‌ها اصلا تشکیل نشده است."

*محمدمهدی/ مدرس دانشگاه:
"بنده تجربه تدریس ۶ واحد درسی در دو هفته را دارم. تجربه بسیار جالبی هست و دانشجویان هم به خوبی با شرایط سازگار شده‌اند."

*یک معلم:
"سلام، من یک معلم هستم؛ چند وقتی است که به دلیل تعطیلی مدارس به جهت کرونا، کلاس درس را به صورت آنلاین و مجازی تشکیل دادیم. البته در اسفندماه و قبل از تعطیلات نوروز این کار را شروع کردیم و فقط با سه دانش‌آموز، چرا که دیگر دانش‌آموزان نه امکاناتش را داشتند و نه می‌توانستد آنلاین باشند. به هر صورت ما کار خود را انجام دادیم و اکنون که برنامه "شاد" هم شروع به کار کرده، کلاس‌ها به‌زودی فعال خواهند شد.
اما یک خاطره از کلاس آنلاین که داشتم این بود که یکی از دانش‌آموزان وظیفه نگهداری از برادر کوچک‌اش را داشت و در این شرایط در کلاس شرکت می‌کرد. من سعی کردم با روحیاتی که از شاگردانم از قبل آشنا بودم کلاس را به صورتی اداره کنم که فعال و پر چالش برگزار شود؛ اما یک نکته خیلی مهم در این موضوع این است که اگر دانش‌آموزان آموزش‌های آنلاین را همراه با مطالعه کتاب قبل از شروع شدن کلاس همراه کنند، نتیجه بهتری خواهند گرفت."

راحیل/ دانشجو:
"بنده و دیگر دوستانم از روند کلاس‌های آنلاین ناراضی هستیم. درست است که هزینه رفت‌وآمد به دانشگاه را پرداخت نمی‌کنیم، ولی باید هزینه بسیار برای اینترنت پرداخت کنیم. همچنین کلاسی که 2 ساعت هست، در 30 یا 40 دقیقه برگزار می‌شود و صدا هم مدام قطع و وصل می‌شود. در رشته‌ای مانند معماری هم که کلاس‌های عملی دارد، نمی‌شود به صورت آنلاین محتوا را منتقل کرد. در رشته معماری داخلی نیاز به دیدن تصاویر است برای درک مطلب. مثلا وقتی استاد از یک بنای تاریخی صحبت می‌کند و تصویری برای مشاهده وجود ندارد، چطور امکان یادگیری و درک مطالب وجود دارد؟"

*محمدرضا/ دانشجو:
"بنده دانشجوی رشته برق هستم. کلاس‌های مجازی کیفیت خوبی ندارند و کیفیت صدا و تصویر خوب نیست و درس‌ها را متوجه نمی‌شویم. وقتی دلیل را از استاد می‌پرسیم می‌گوید دانشگاه ما را ملزم کرده ویدئوها را کم‌حجم بارگذاری کنیم چون زیرساخت‌های دانشگاه برای برگزاری کلاس‌های آفلاین کافی نیست. تعداد ویدئوهایی که در طول هفته بارگذاری می‌شوند خیلی زیاد هستند، پس زمانی برای دیدن همه ویدئوها باقی نمی‌ماند. همچنین کیفیت سامانه به شدت پایین است، این در حالی است که مسئولان دانشگاه با حذف درس به شدت مخالف هستند."

*علی/ دانشجو:
"با توجه به اطلاعاتی که بنده دارم و همچنین بنا به گفته مسئولان دانشگاه‌مان، جز دانشگاه‌های پیشرو در زمینه آموزش مجازی هستیم که با بسط و توسعه آن می‌توان زمینه مناسبی را در زمینه آموزشی و به خصوص آموزش مجازی برای دانشجویان فراهم کرد. به نظرم مهم‌ترین نکته ای در بحث مجازی شدن کلاس‌ها باید به آن توجه کرد، بحث کیفیت کلاس‌هاست؛ به این معنی که درست است ما ناچار به برگزاری مجازی کلاس‌ها شده‌ایم، ولی نباید کیفیت و هدف اصلی آموزش را فراموش کنیم و صرفا برای رفع تکلیف اقدام به تشکیل کلاس‌ها کنیم و یادگیری و فهم دانشجو باید در اولویت باشد.
خب به هرحال درست است که دانشگاه تعطیل شده، ولی این تعطیلی نباید به معنی تعطیلی فراگیری علم و دانش‌ باشد. مسلح کردن خودمان به علم به نظرم مهم‌ترین وظیفه فعلی دانشجوهاست و همچنین اساتید بزرگوار امر کردند که کلاس‌ها به صورت مجازی برگزار خواهد شد و ما نیز اطاعت کردیم که از بحث و فراگیری علم و دانش غافل نشویم.
الان در بسیاری از دانشگاه‌ها آموزش مجازی راه افتاده و عملیاتی شده، ولی اینکه خروجی و کیفیت آن چگونه باشد به دلایل زیادی بستگی دارد که بخش عمده‌ای از آن به عوامل اجرایی آموزش مجازی بستگی دارد. اگر بخواهم به طور کلی بیان کنم می‌شود گفت خوب بوده، البته برای کسانی که توانستند به سایت وصل شوند و در کلاس  حضور داشته باشند؛ چون متاسفانه سایت مشکلات زیادی دارد و بعضا خیلی از دانشجوها نمی‌توانند وارد سایت شوند و به همین خاطر متضرر می‌شوند. با توجه به وضعیت فعلی و لزوم‌ اسکان در خانه که متاسفانه گریبان‌گیر همه شده، بهترین راه ارتباط و جلوگیری از قطع ارتباط آموزشی، همین آموزش مجازی است، ولی نمی‌توان گفت که آموزش مجازی، روش ایده‌آلی است و برای این برهه زمانی، معقول و به صرفه است. اگه این روش آموزش جدی گرفته شود و تمهیدات ساختارمندی برای آن تدارک دیده شود، می‌تواند در آینده مفید واقع شود."

انتهای پیام

منبع مطلب : www.isna.ir

مدیر محترم سایت www.isna.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.