درباره انواع مزه اصلی واینکه درکجای زبان بهتر احساس می شود
درباره انواع مزه اصلی واینکه درکجای زبان بهتر احساس می شود را از سایت هاب گرام دریافت کنید.
دربارهٔ انواع مزهٔ اصلی و اینکه در کجای زبان بهتر احساس می شوند، با هم
سایت آموزش و پرورش
رتبه الکسا سایت
ویکی پدیا
معلم سایت
منبع مطلب : www.asemankafinet.ir
مدیر محترم سایت www.asemankafinet.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.
مزه
مزه ها،یک احساس است که توسط حس چشایی آشکار می‌شود. البته مزه یک احساس کلی می‌باشد. یعنی هرآن چه را که حس چشایی احساس کند مزه دارد و هرآن چه را که احساس نکند مزه ندارد. مزه‌های کلی را (به عبارت دیگر احساسات محسوس شده از حس چشایی را به صورت کلی) با کلماتی چون شیرینی (مزه)، تلخی (مزه)، ترشی (مزه)، شوری (مزه)، ملسی و … بیان میکنند. مزه‌ای به نام تندی در دهان وجود ندارد. این احساس مربوط به ماده ای است به نام کاپسی سین که در فلفل‌های تند وجود دارد.[۱] تندی یک مزه نیست چون مربوط به حس لامسه می‌شود.
در بعضی از دسته بندی‌ها مزه اومامی را به عنوان مزه پنجم ذکر میکنند، اومامی کلمه ای ژاپنی به معنای لذیذ است که برای توصیف یک مزه مطلوب که با چهار مزه دیگر تفاوت دارد، بکار میرود. اومامی مزه غالب غذاهایی است که آمینو اسید گلوتامات دارند، مانند عصاره گوشت و گوجه فرنگی.
در هنرِ آشپزی به مخلوط نمودن مواد مختلف به ویژه ادویه جات جهت ایجاد احساس مطبوع در افرادی که غذای مورد نظر را میل میکنند طعم دار نمودن غذا می‌گویند. طعم دهنده‌ها عموماً از گیاهان معطر تهیه می‌شوند که مخلوط آن‌ها با یکدیگر بو و مزه دلپذیری را در افراد ایجاد می‌کند. البته تعریف دیگر طعم این است:مزه +بو، در عبارتی دیگر باید گفت که طعم غذا ترکیبی از حس چشایی و بوی غذاست. اگر انسان دچار سرما خوردگی شدید شود و راه بینی شخص بسته گردد، به سختی مزهٔ غذا را تشخیص خواهد داد. مزه کردن یا چشیدن قرار دادن جزئی از یک چیز یا غذا روی زبان برای تعیین مزهٔ آن‌است. انسان با استفاده از غده‌های چشایی روی زبان خود، قادر به چشیدن مزه غذاهای مختلف است. زبان پوشیده از برآمدگی‌های بسیار ریزی است که در اطراف خود غده‌های چشایی را جای داده‌اند. در قسمت پشت و جلو و اطراف زبان توده‌ای از این غده به چشم می‌خورد. رگ‌های عصبی که از غده‌های چشایی به سوی مغز امتداد یافته‌اند، ترشی، شیرینی، تلخی و شوری غذا را به اطلاع می‌رسانند.
مزه‌ها[ویرایش]
شیرینی[ویرایش]
شیرینی یا مزهٔ شیرین یکی از مزه‌های پنج‌گانه است که اغلب در دنیا تجربه‌ای لذت‌بخش قلمداد می‌شود. این مزه را بیش از هر چیز با غذاهایی که شامل مقدار زیادی کربوهیدرات ساده مثل شکر هستند همبسته می‌دانند.
تلخی[ویرایش]
تلخی یا مزهٔ تلخ لغتی است برای توصیف طیفی از مزه یا احساسی مدروک شده توسط حس چشایی که در گیاهانی همچون ترخون و دانهٔ قهوه وجود دارد. به ماده‌ای که مزهٔ تلخ دارد، تلخ گفته‌می‌شود.
تلخی کمک می‌کند تا بعضی جانداران مانند پستانداران غذای مسموم را تشخیص دهند معمولاً خوراکی‌های مسموم در طبیعت تلخ هستند. از این رو این جانداران بی‌تمایلی غریزی نسبت به مزهٔ تلخ دارند. به عنوان نمونه دانهٔ سیب که مزه تلخی دارد سمی است[۲][یادداشت ۱] و مقداری سیانور در خود دارد و خوردن ۲۰۰ عدد دانهٔ سیب برای کشتن انسان کافی است.[۲] همچنین بادام‌های تلخ و هستهٔ هلو و برخی دیگر که تلخ هستند دارای سیانور بوده و خوردن کافی آن‌ها کشنده است. اما بعضی خوراکی‌های تلخ این چنین نیستند.
غذاهایی که طعم تلخی دارند عبارتند از:قهوه، زیتون، کاسنی
ترشی[ویرایش]
ترشی یا مزهٔ ترش لغتی است برای توصیف طیفی از مزه یا احساسی مدروک شده توسط حس چشایی. به ماده‌ای که مزهٔ ترش دارد ترش گفته‌می‌شود. لیمو ترش میوه‌ای است که به نماد خوراکی‌های ترش تبدیل شده‌است.
مزهٔ ترش کمک می‌کند که بعضی جانداران چون پستانداران خوراکی مناسب برای هضم غذا را بعد از خوردن غذا تشخیص دهند چراکه خوراکی‌های ترش معمولاً خاصیت اسیدی دارند.
شوری[ویرایش]
شوری یا مزهٔ شور لغتی است برای توصیف طیفی از مزه یا احساسی مدروک شده توسط حس چشایی. به ماده‌ای که مزهٔ شور دارد، شور گفته می‌شود. امروزه نمک خوراکی به عنوان نمادی برای مزهٔ شور تبدیل شده‌است.
اومامی (مطبوع)[ویرایش]
این مزه به تازگی به چهار تای دیگر اضافه شده‌است که مزه خوش طعمی است که توسط ترکیباتی نظیر منو سدیم گلوتامات (MSG)احساس می‌شود.
طعم‌دهنده‌ها[ویرایش]
از جمله طعم دهنده‌ها و ادویه جات می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
نمک- فلفل (سیاه، قرمز، سفید، سبز، فلفل دلمه‌ای)- زردچوبه- زنجبیل- میخک- دارچین- هل- تخم گشنیز- تخم شوید- رازیانه- جوز هندی- ریحان- جعفری- گشنیز- شوید- نعناع- خردل- زعفران- پودر سیر- آویشن- زیره (سبز و سیاه)- اکلیل کوهی (رزماری)- برگ پیازچه
ادویه‌های مشهور و متعددی از ترکیب برخی از مواد فوق تهیه می‌شود که از آن جمله می‌توان به موارد ادویه‌های هندی نظیر ادویه کاری و ادویه گارام ماسالا اشاره نمود.
انواع[ویرایش]
در فرهنگ لغت‌های مختلف، لغت‌های مختلفی برای توصیف طیف‌های مختلفی از مزه به کار برده می‌شود در فارسی، از جمله:
شیرین، تلخ، شور، ترش، دبش، لب ترش، گس، تند، زبان گز، مَلَس، لب شور، شورمزه، ترش و شیرین، میخوش.
لغات بالا به مخلوطی از مزه‌ها با نسبت‌های خاصی گفته می‌شود، گرچه ممکن است که این لغات حواس لامسه را نیز دربر بگیرد و مخلوطی از آن را توصیف کند.
حلو (شیرین) – مر (تلخ) – اجاج (تلخ و شور) – ملح (شور) – غدب (شیرین) – خمط (تلخ)[۳]
تاریخچه شناخت انواع مزه‌ها[ویرایش]
در غرب حدود ۳۵۰ سال قبل از میلاد ارسطو دو طعم شیرین و تلخ به عنوان پایه‌ترین طعم‌ها معرفی کرد. در هندوستان در علم شفا طعم‌های اصلی عبارتند از تلخ، تند، شور، ترش و شیرین. چندی پیش طعم «خوشمزه» نیز به‌عنوان طعم پنجم روی زبان معرفی شد، اما اخیراً دانشمندان دریافته‌اند که چربی یک طعم محسوب می‌شود و با زبان قابل تشخیص است. تیمی از دانشمندان آمریکایی موفق به شناسایی یک گیرنده شیمیایی روی جوانه‌های چشایی شده‌اند که مولکول‌های چربی را شناسایی می‌کند و دریافتند میزان حساسیت آن‌ها در افراد مختلف متفاوت است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
چشایی
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
منبع مطلب : fa.wikipedia.org
مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.
مزه ها را در بخش های مختلف زبان حس می کنیم
مزه ها را در بخش های مختلف زبان حس می کنیم
ما انسان ها و بسیاری دیگر از پستانداران به واسطه گیرنده های چشایی سطح زبان، در تمامی نقاط زبان خود امکان دریافت تمامی مزه ها را داریم. این باور که هر مزه در قسمت خاصی از زبان درک می‌شود، هیچ پشتوانه‌ی علمی ندارد.
به احتمال زیاد شما نیز بارها و بارها با شایعه «نقشه زبان» یا «نقشه مزه ها» برخورد کرده‌اید. در این شایعه ادعا می‌شود که تشخیص مزه های اصلی مانند شیرینی، شوری، ترشی و تلخی در قسمت های خاصی از زبان انجام می‌شود. همانطور که در تصویر زیر می‌بینید، در متن این شایعه توضیح داده شده است که ما انسان ها شیرینی را در نوک زبان، ترشی و شوری را در کناره ها و تلخی را در انتهای زبان خود حس می‌کنیم. اکنون این پرسش مطرح است که این ادعا تا چه میزان صحت دارد و آیا حقایق علمی کافی برای اثبات این ادعا وجود دارد یا خیر؟
بر‌اساس گزارشی که در ژورنال Nature به چاپ رسیده است، دانشمندان پروتئینی را کشف کرده‌اند که به ما این امکان را می دهد تا بتوانیم مزه و طعم ترشی را درک کنیم. این پروتئین که فقط مختص انسان ها هم نیست و در بسیاری از پستانداران نیز وجود دارد، در مسیر تکامل برای ما این امکان را فراهم می‌کرده که بتوانیم غذای فاسد و بی کیفیت را از غذای سالم و مغذی تشخیص دهیم. این کشف بزرگ قدمی مهم و جدی در درک بهتر دستگاه چشایی (Gustatory System) به شمار میرود.
قبل از بررسی این ادعا بد نیست چند نکته کلی را در مورد مزه، طعم و دستگاه چشایی بدانیم:
در دهه های اخیر بود که دانشمندان موفق به کشف گیرنده های چشایی شدند. این پیشرفت ها در سال ۱۹۷۴میلادی تحقق یافت؛ به واسطه‌ی این کشف چالشی بسیار جدی برای باور کهنه و قدیمی نقشه زبان به وجود آمد که سالیان سال به یکه تازی در محافل علمی و غیر‌علمی ادامه داد. برای درک ساده این موضوع که ادعای نقشه زبان صحت دارد یا خیر، می‌توانید به سادگی آزمایشی را در خانه ترتیب بدهید. هر ماده‌ی غذایی با هر مزه‌ای را که فقط با نوک زبان تان مزه مزه کنید متوجه می‌شوید که فارغ ترشی، شیرینی، تلخی و یا شوری، مزه‌ی آن غذا در همان نوک زبان حس می‌شود و تعجب آور است که چرا دانشمندان در سده های قبلی این آزمایش و نتیجه گیری ساده را انجام نداده اند!
هر کدام از برآمدگی های سطح زبان شامل حدود ۱۰۰ گیرنده طعم هستند که توانایی درک مزه ها را دارند. بر‌اساس یافته های مختلف، این گیرنده ها قدرت جذب بالاتری در درک طعم تلخی به نسبت مزه های اومامی، شیرینی، ترشی و شوری دارند و علت این مورد، اهمیت قدرت تمایز دادن غذاهای سمی و مسموم در مسیر تکامل انسان بوده است. البته به جز گیرنده های مزه در زبان، حس بویایی نیز نقش مهم و بزرگی را در ذائقه ما بازی می‌کند. به طور مثال، زمانی که سرما خورده‌اید، تا حد بسیار زیادی غذاها کم مزه (بی‌مزه) به نظر می آیند. در واقع ترکیبی از پیام های عصبی گیرنده های چشایی و بویایی و تحلیل آن‌ها در مغز، آن چیزی است که ما به عنوان مزه درک می‌کنیم.پیچیدگی مزه ها و ذائقه ها تا حدی است که حتی رشته های دانشگاهی متعددی برای مطالعه در مورد مزه ها وجود دارد و هم اکنون بسیاری از ابر شرکت های غذایی در حال سرمایه گذاری های عظیم برای مطالعه در مورد مزه ها و ذائقه مشتری ها هستند. این دانش تا حدی پیشرفت کرده است که عملا با ترکیب مواد شیمیایی و تنها در آزمایشگاه، دانشمندان امکان تولید مزه های موجود یا مزه های جدید را دارند.
با توجه به توضیحات بیان شده، جای شکی باقی نمی‌ماند که ما انسان ها در تمامی نقاط زبان خود و به واسطه گیرنده های چشایی، امکان دریافت تمامی مزه ها را داریم و این گونه نیست که در قسمت جلوی زبان شیرینی و در انتهای آن تلخی را حس کنیم. تمامی گیرنده های چشایی امکان دریافت همه‌ی مزه ها را دارند و به طور کلی می توان گفت که این باور کاملا مردود است. اما بدون شک در اشخاص مختلف میزان درک مزه ها متفاوت است و همه اشخاص طعم ها را به یک میزان درک نمی‌کنند؛ به همین علت است که کم و بیش حتی در یک خانواده ذائقه های مختلف غذایی وجود دارد.
منبع مطلب : www.smelltest.ir
مدیر محترم سایت www.smelltest.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.
جواب کاربران در نظرات پایین سایت
مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
دددذذذدپزییذذت
دداانپد
نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
ذصذذ