در پایان ندا و منادا چه نشانه ای قرار میگیرد

در پایان ندا و منادا چه نشانه ای قرار میگیرد را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

تعریف ندا و منادا :: کلاس ششم شهید راضی 2 (پورطاهری)

زمانی که بخواهیم فردی را مورد خطاب قرار داده و صدا بزنیم از اسلوب خاصی استفاده می کنیم.

در زبان فارسی علامت ندا به سه شکل دیده می شود:
الف - ای که قبل از اسم می آید مانند  ای خدا، ای خلیفه. مانند: گفت: ای خلیفه اگر فتح را... 
ب- یا که قبل از اسم می آید مانند یا خلیفه. مانند: فتح گفت: یا خلیفه من سیرم.
پ- الف که بعد از اسم می آید مانند حافظا - سعدیا - خدایا مثال: خدایا ای داننده رازها.
توجه: اگر آخر اسمی الف باشد، علامت ندا یا خواهد بود مانند خدایا.
منادا: اسمی که بعد یا قبل از علامت ندا می آید منادا نامیده می شود مانند خدا، خلیفه، سعدی و حافظ 

منادامعمولاً با حروف ندا همراه است. ( ای، یا، آی، الف )  ای ایران، دوستت دارم.  خدایا، مرا در زندگی موفّق بگردان.
گاهی منادا بدون حرف ندا می آید. نیما، غم دل گو که غریبانه بگرییم. ( 3 جمله )
گاهی حرف ندا وجود دارد ولی منادا حذف شده است.
ای نام تو بهترین سرآغار. ( 2 جمله )

یکی از موضوعاتی که در شمارش جمله به حساب می آید، ( منادا ) است.

منادا چیست؟
به کسی یا چیزی که آن را صدا بزنیم یا مورد خطاب قرار دهیم ، منادا می گویند. 
مثال: ای ایران، تو را دوست دارم. ( ایران: منادا )
مثال: ای خدا، پدر و مادرم را به تو می سپارم. ( خدا: منادا )

منادا معمولاً با یکی از نشانه های ندا می آید، نشانه های ندا عبارتند از:
ای: ای مادر، امید وارم که دختر خوبی برایت باشم. ( مادر: منادا )
یا: یا رب، تو چنان کن که پریشان نشوم.  ( رب: منادا ) واژه  ( رب ) به معنی خداوند است.

گاهی حرف ندا نشانه  ( الف ) است که بعد از منادا می آید.
مثال: سعدیا، مرد نکو نام نمیرد هرگز / مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.
( سعدی: منادا / الف : حرف ند)

منبع مطلب : razi2-604.blog.ir

مدیر محترم سایت razi2-604.blog.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

حرف ندا

حرف ندا یا صوت حرفی است که برای صدا زدن و خواندنِ کسی یا چیزی به‌کار می‌رود. حروف ندا در زیرمجموعهٔ «نقش‌نماها» قرار می‌گیرند^[۱] و پرکاربردترینِ آنها در زبان فارسی عبارتند از: ای، یا (برگرفته از عربی)، آی، ا.

حروف ندا بر سرِ بعضی اسم‌ها درمی‌آیند و از این نظر که قبل یا بعد از آن بیایند، به دو دسته تقسیم می‌شوند:

به اسمی که مورد ندا قرار می‌گیرد منادا می‌گویند؛ مثلاً در مثال‌های بالا، کلمات «خدا، مردم، علی، حافظ، دوستان» منادا هستند.

همچنین باید گفت که از حروف ندا برای ضمیرها کمتر استفاده می‌شود:

نظامی:

مولوی:

اسم اگر مورد ندا واقع شود، چه با حروف ندا بیاید و چه نیاید، در حکم شبه‌جمله است.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جمله و منادا

مثال ۱ :  خداوند همه ی موجودات را دوست دارد.

 مثال۲ : پدر ومادردو نعمت الهی هستند.

 مثال ۳ : ادب بهترین سرمایه ی زندگی است.

نکته ی طلایی ۱ :  گاهی یک فعل به تنهایی یک جمله ی کامل است.

مثال۱  :      گل لبخندی زد و گفت : " من زیبا هستم  امّا خدا از همه ی گل ها زیبا تر است. "

                 -----------     ---        ------------               --------------------------

                         ۱               ۲                    ۳                                ۴

مثال ۲: نسیم آرام می وزید و دست مهربان خود را بر سر گل ها و برگ ها می کشید. گفتم : "

                        -------------      --------------------------------------    --------

                              ۱                                ۲                                                    ۳

          نسیم چه مهربان است ! "

         ---------------------

                      ۴

نکته ی طلایی ۲ : اساس و پایه ی یک جمله فعل است ؛ زیرا فعل معنا و مفهوم جمله را کامل می کند.  

هیچ زحمتی بدون پاداش نیست. ( نیست )       بیش از همه  ممنون سختی ها باش.( باش )

نکته ی طلایی ۳ : گاهی فعل از جمله حذف می شود. فعل حذف شده در شمارش جمله به حساب می آید.

 مثال ۱  : از مکافات عمل غافل مشو / گندم از گندم بروید ، جو زجو ( بروید )

  دراین مثال فعل( بروید) در آخر جمله حذف شده است.

نکته ی طلایی 4 : یکی از موضوعاتی که در شمارش جمله به حساب می آید، ( منادا ) است.

* منادا چیست ؟به کسی یا چیزی که آن را صدا بزنیم یا مورد خطاب قرار دهیم ، منادا می - گویند. 

مثال ۱ :    ای ایران ، تو را دوست دارم. ( ایران  : منادا )

مثال ۲ :   ای خدا، پدر و مادرم را به تو می سپارم. ( خدا : منادا )

نکته ی طلایی 5 :  منادا معمولاً با یکی از نشانه های ندا می آید. نشانه های ندا عبارتند از:

ای :   ای مادر ، امید وارم که دختر خوبی برایت باشم. ( مادر :  منادا )

یا :   یا رب ، تو چنان کن که پریشان نشوم.   ( رب : منادا ) واژه ی ( رب ) به معنی خداوند است.

نکته ی طلایی 6 : گاهی حرف ندا  نشانه ی ( الف ) است که بعد از منادا می آید.

 مثال۱ : سعدیا ، مرد نکو نام نمیرد هرگز / مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.

            ( سعدی : منادا   / الف : حرف ندا )

مثال ۲ :  پروردگارا ، ما را به راه راست هدایت فرما. ( پروردگار : منادا  /  الف : حرف ندا )

 نکته ی طلایی 7 :  گاهی منادا بدون حرف ندا می آید. باید به آهنگ جمله که حالت خطابی است ، بیش تر توجّه شود.

مثال ۱ :  پدر،  از همه ی زحمات شما سپاسگزارم.   (  پدر : منادا    /   حرف ندا : حذف شده )

مثال۲ :  فرزندم ، قدر دان زحمات پدر و مادر خود باش. ( فرزندم : منادا / حرف ندا : حذف شده )

* نکته ی فوق طلایی :  منادا در شمارش جمله به حساب می آید.

مثال :  دختر گلم ، فرصت ها دیر می آیند، به آهستگی در می زنند و زود می روند. ( 4 جمله )

             -------         ---------------              ----------------         ---------

توجّه : بعد از منادا نشانه ی ویرگول می آید.

منبع مطلب : farsi5o6.blogfa.com

مدیر محترم سایت farsi5o6.blogfa.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.