توجه : تمامی مطالب این سایت از سایت های دیگر جمع آوری شده است. در صورت مشاهده مطالب مغایر قوانین جمهوری اسلامی ایران یا عدم رضایت مدیر سایت مطالب کپی شده توسط ایدی موجود در بخش تماس با ما بالای سایت یا ساماندهی به ما اطلاع داده تا مطلب و سایت شما کاملا از لیست و سایت حذف شود. به امید ظهور مهدی (ع).

    سراینده ی نخستین سرود جمهوری اسلامی ایران که بود

    1 بازدید

    سراینده ی نخستین سرود جمهوری اسلامی ایران که بود را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

    یادی از سراینده‌ی نخستین سرود ملی پس از انقلاب - ایسنا

    یادی از سراینده‌ی نخستین سرود ملی پس از انقلاب - ایسنا

    سوم آبان‌ماه سال‌روز درگذشت ابوالقاسم حالت است؛ طنزپرداز، مترجم، شاعر و سراینده‌ی اولین سرود ملی پس از انقلاب.

    به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ابوالقاسم حالت سال ‌١٢٩٨ در تهران به دنیا آمد. او تحصیلات متوسطه را در دبیرستان مروی تهران به پاپان برد و به استخدام شرکت ملی نفت ایران درآمد و تا زمان بازنشستگی در آن‌جا ماند. در جوانی زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه را آموخت و از سال ۱۳۱۴ با سرودن شعر در قالب‌های کلاسیک و تذکره‌نویسی فعالیت ادبی خود را آغاز کرد.

    حالت فعالیت خود را در زمینه طنز نیز از سال ۱۳۱۷ از طریق همکاری با مجله معروف فکاهی «توفیق» آغاز کرد. او بحر طویل‌هایش را با امضای «هدهد میرزا» و شعرهایش را با نام‌های مستعار «خروس لاری»، «شوخ» و «ابوالعینک» به چاپ می‌رساند. این طنزپرداز پس از انقلاب هم مدت زمانی نسبتا طولانی با مجله «گل‌آقا» همکاری داشت.

    ابوالقاسم حالت مدتی چند رباعی جدی را که ترجمه‌ای از کلمات قصار حضرت علی (ع) بود، در مجله «آیین اسلام» چاپ می‌کرد. او ترانه‌سرا نیز بود و بیش‌تر ترانه‌هایش در قالب فکاهی و انتقادی علیه وضعیت سیاسی و اجتماعی آن زمان بود. حالت همچنین با نشریات امید، تهران مصور و پیام ایرانی همکاری داشت.

    او در آغاز انقلاب اسلامی، سرود جمهوری اسلامی را با عنوان «پاینده بادا ایران» و با مطلع «شد جمهوری اسلامی به پا» ساخت.

    از حالت آثاری در زمینه‌های طنز، شعر و ترجمه باقی مانده ‌است. بعضی از این آثار عبارت‌اند از: «فکاهیات حالت»، «دیوان ابوالعینک»، «دیوان خروس لاری»، «دیوان شوخ»، «بحر طویل‏‌های هدهدمیرزا»، «گل‌زار خنده»، «دیوان اشعار» (رباعیات)، «پروانه و شبنم» (قصاید اخلاقی و عرفانی سعدی و تذکره شاهان شاعر)، «رقص کوسه» (شامل 20 داستان کوتاه)، «مقالات طنزآمیز» و همچنین ترجمه کتاب‌هایی چون «فرعون» (الویز جارویس مک گرو)، «مینوتوس مشاور نرون» (میکا والتاری)، «تاریخ فتوحات مغول» (جی. جی. ساندرز)، «تاریخ تجارت» (اریک ن. سیمونز)، «ناپلئون در تبعید» (خاطرات ژنرال برتران)، «زندگی من» (مارک تواین)، «زندگی بر روی می‌سی‌سی‌پی» (مارک تواین)، «پیشروان موشک‌سازی» (بریل ویلیامز/ساموئل اشتاین)، «بهار زندگی» (کلارمیس هاستی کارول)، «جادوگر شهر زمرد» (فرانک باوم)، «بازگشت به شهر زمرد» (فرانک باوم)، «پسر ایرانی، سرگذشت واقعی داریوش سوم و اسکندر» (ماری رنولت)، «شبح در کوچه میکلانژ» و «مجموعه تاریخ کامل ابن اثیر».

    ابوالقاسم حالت سوم آبان‌ماه ‌١٣٧١ بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت.

    انتهای پیام

    منبع مطلب : www.isna.ir

    مدیر محترم سایت www.isna.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

    نگاهی به زندگی و آثار سراینده نخستین سرود جمهوری اسلامی

    نگاهی به زندگی و آثار سراینده نخستین سرود جمهوری اسلامی

    سوم آبان, هفدهمین سالمرگ ابوالقاسم حالت, ملقب به «ابوالعینک», سراینده نخستین سرود جمهوری اسلامی است «بحر طویل های هدهد میرزا» با ۷ بار چاپ, پرخواننده ترین کتاب این شاعر و طنزپرداز به شمار می آید

    به گزارش خبرگزاری فارس، ۱۷ سال پس از درگذشت ابوالقاسم حالت، شاعر، مترجم و طنز پرداز معاصر کتاب‌های او جز کتاب‌های پرمخاطب است.

    در میان کتاب های حالت ، کتاب «پسر ایرانی: سرگذشت واقعی داریوش سوم و اسکندر» نوشته مری رنولت با ترجمه ابوالقاسم حالت نشر ققنوس با ۱۲ بار تجدید چاپ پر فروش ترین کتاب اوست.

    پس از این کتاب، «بحر طویل‌های هدهد میرزا» انتشارات سنایی با ۷بار تجدید چاپ، «دیوان خروس لاری» انتشارات سنایی با ۶ بار تجدید چاپ و ترجمه حالت از کتاب «مینوتوس، مشاور نرون» با ۵ بار تجدیدچاپ پرفروش‌ترین کتاب‌های او هستند.

    ابوالقاسم حالت شاعر، مترجم و محقق معاصر در سال ۱۲۹۸ هجری ‌شمسی در تهران به دنیا آمد.

    وی پس از تحصیلات مقدماتی و متوسطه به استخدام شرکت نفت ایران درآمد و تا زمان بازنشستگی در خدمت این سازمان بود .

    ابوالقاسم حالت در جوانی به فراگیری زبانهای عربی و انگلیسی و فرانسه پرداخت و از سال ۱۳۱۴ به شعر و شاعری روی آورد و به شعر در قالب کهن و تذکره نویسی همت گماشت .

    دیوان حالت که مشتمل بر قطعات ادبی ، مثنوی ها ، قصاید ، غزلیات و رباعیات است، خود نمایانگر عمق دانش ادبی این محقق است .

    وی از سال ۱۳۱۷ همکاری خود را با مجله معروف فکاهی توفیق آغاز کرد و بحر طویل‌های خود را با امضای هدهد میرزا و اشعارش را با اسامی مستعار خروس لاری ، شوخ ، فاضل مآب و ابوالعینک به چاپ می‌رساند .

    علاقه به مسائل دینی سبب شد از سال ۱۳۲۳ هر هفته چند رباعی جدی که ترجمه‏ای از کلمات قصار حضرت علی (ع) بود در مجله "آئین‏اسلام " چاپ کند .

    حالت در ترانه‏سرایی نیز دستی توانا داشت و عموماً این ترانه‏ ها در قالب فکاهی ، انتقادی علیه ضعیت سیاسی و اجتماعی آن زمان بود .

    حالت در آن سالها با نشریات امید ، تهران مصور و پیام ایرانی نیز همکاری داشت و ملک‌الشعرا بهار او را به کنگره نویسندگان ایران دعوت کرد.

    حالت در زمینه موسیقی اصیل ایرانی نیز فعالیت داشت و سراینده نخستین سرود جمهوری اسلامی بود.

    وی پس از انقلاب اسلامی نیز علیرغم کهولت سن مدت زمانی نسبتا طولانی با مجله گل آقا همکاری کرد.

    از ابوالقاسم حالت آثار ادبی و فرهنگی فراوانی در زمینه‌های طنز ، شعر و ادبیات و ترجمه باقی مانده است .

    حالت در سوم آبان سال ۱۳۷۱ براثر سکته قلبی درگذشت.

    کتاب‌های زیر تا کنون از ابوالقاسم حالت یا درباره وی منتشر شده‌اند:

    ۱. ۵۷ سال با ابوالقاسم حالت: زندگی‌نامه خودنوشت و خاطرات

    ناشر: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی

    نویسنده: ابوالقاسم حالت

    ۲.بازگشت به شهر زمرد

    ناشر: کتابهای کیمیا، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: لایمن‌فرانک باوم

    ۳.بحر طویل‌های هدهد میرزا

    ناشر: سنایی

    شاعر: ابوالقاسم حالت

    ۴.تاریخ فتوحات مغول

    ناشر: موسسه‌ انتشارات‌ امیرکبیر

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: جان جوزف ساندرز

    ۵. تاریخ کامل اسلام و ایران

    ناشر: داد

    مترجم: ابوالقاسم حالت ,علی هاشمی‌حائری

    نویسنده: عزالدین‌علی ابن‌اثیرالجزری

    ۶.تاریخ کامل بزرگ اسلام و ایران، شامل مجلدات ۲۲ و ۳۲ و ۲۴

    ناشر: علمی

    مترجم: ابوالقاسم حالت ,عباس خلیلی

    نویسنده: عزالدین علی‌بن‌ابیطالب

    ۷.جادوگر شهر زمرد

    ناشر: کتابهای کیمیا

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: لایمن‌فرانک باوم

    ۸.چهارصد و پنجاه کلام گهربار مولای متقیان

    ناشر: جلیل

    خطاط: علی‌اکبر اسماعیلی‌قوچانی

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    ۹.دیوان خروس لاری

    ناشر: سنایی

    نویسنده: ابوالقاسم حالت

    ۱۰. دیوان ابوالعینک

    ناشر: سنایی

    نویسنده: ابوالقاسم حالت

    ۱۱.پیروزمندان تاریخ

    ناشر: سنایی

    نویسنده: ابوالقاسم حالت

    ۱۲. بچه‌ها برق آمده

    ناشر: سنایی

    نویسنده: ابوالقاسم حالت

    ۱۳.زندگی بر روی می‌سی‌سی‌پی

    ناشر: امیرکبیر، کتابهای جیبی

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: مارک تواین

    ۱۴.زندگی من

    ناشر: موسسه‌ انتشارات‌ امیرکبیر

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: مارک تواین

    ۱۵.شکوفه‌های خرد یا سخنان حضرت علی علیه‌السلام

    ناشر: علمی

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    ۱۶.فرعون

    ناشر: بهزاد

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: الویز جارویزمک‌گراو ,مک گروا

    ۱۷.کلمات قصار حسین‌ابن علی (ع) به زبانهای عربی، فارسی، انگلیسی همراه با رباعیات فارسی

    ناشر: بهجت

    گردآورنده: ابوالقاسم حالت

    مترجم: سیدرضا به‌آفرین

    ویراستار: علی طلوعی

    ۱۸.کلمات قصار علی (ع) ترجمه فارسی و انگلیسی و رباعیات فارسی

    ناشر: بهجت

    گردآورنده: ابوالقاسم حالت

    ۱۹.پسر ایرانی: سرگذشت واقعی داریوش سوم و اسکندر

    ناشر: ققنوس

    مترجم: ابوالقاسم حالت

    نویسنده: مری رنولت

    منبع مطلب : vista.ir

    مدیر محترم سایت vista.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

    سرود ملی ایران

    سرود ملی ایران

    سرود ملی ایران، سرود حکومت جمهوری اسلامی است که در مراسم رسمی، یادبودهای جمهوری اسلامی، مسابقات ورزشی و دیگر مناسبت‌های جمهوری اسلامی اجرا یا پخش می‌شود. سرود جمهوری اسلامی دارای دو بخش دکلمه و موسیقی است.این سرود در اصل، چهارمین سرود ملی رسمی ایران است.

    پیشینه[ویرایش]

    ناصرالدین شاه در سال ۱۸۷۳ م. (برابر ۱۲۵۲ ه‍. خ؛ و ۱۲۹۰ ه‍.ق) دستور ساخت مارشی را به آلفرد لومر استاد فرانسوی موسیقی دارالفنون می‌دهد که در دیدارهای رسمی شاه در کنار سرودهای ملی دیگر کشورها نواخته شود. این مارش بی‌کلام، سلام شاه نامیده شد و در مراسم‌های رسمی به جای سرود ملی ایران به کار رفت و به همین دلیل اروپاییان از آن به عنوان سرود ملی ایران یاد کرده‌اند.[۱][۲]

    همچنین یوهان اشتراوس در سال ۱۸۶۴ میلادی یعنی ۴ سال پیش از آمدن آلفرد لومر به ایران، مارشی به نام مارش ایرانی (آلمانی:Persischer Marsch) ساخت که سال‌ها بعد در هنگام استقبال از ناصرالدین شاه در وین به جای سرود ملی ایران نواخته شد. عباس امانت در کتاب قبلهٔ عالم آورده‌است: «آهنگ موسیقی نظامی که به مناسبت دیدار ناصرالدین‌شاه از وین در سال ۱۸۷۳ میلادی به آهنگ‌سازی به شهرت یوهان اشتراوس سفارش داده شد، تا به جای سرود ملی ایران نواخته شود، مظهر تلاشی بود تا گونه‌ای توشهٔ نغمه‌سرایی «متمدن» برای شاهنشاهی ایران تعبیه شود.»[۳] با این حال در برخی منابع زمان نواخته شدن این مارش در وین را مربوط به سفر دوم (۱۸۷۸ میلادی برابر ۱۲۵۷ ه‍. خ؛ و ۱۲۹۵ ه‍.ق)[۴] و برخی نیز مربوط به سفر سوم ناصرالدین شاه (۱۸۸۹ میلادی برابر ۱۲۶۸ ه‍. خ؛ و ۱۳۰۶ ه‍.ق)[۵] می‌دانند. این آهنگ، شعری به زبان فرانسوی داشته‌است که سرودهٔ میرزا رضاخان دانش معروف به «پرنس ارفع» می‌باشد. یوهان دِکِر-شِنک ‏(de) (آلمانی:Johann Decker-Schenk) نوازندهٔ اتریشی مقیم سن‌پترزبورگ سرود و آهنگ آن را تنظیم کرده‌است.[۵][۶]

    ترانهٔ تاجگذاری احمدشاه قاجار مورد توجه او قرار گرفت و مقرر شد آهنگ آن به عنوان «مارش ملی ایران» شناخته شود. این مارش با نام سلامتی دولت عِلیّهٔ ایران ساختهٔ غلامرضاخان امیرپنجهٔ سالار معزز رئیس کل موزیک بود. برای این مارش شعری نیز سروده شد.[۷] ظاهراً نت این سرود، نخستین بار تحت نام «مارش ملی ایران» (فرانسوی:Marche Nationale Persane) در غُرّهٔ (روز نخست) رجب ۱۳۲۷ ه‍.ق برابر با ۹ ژوئیهٔ ۱۹۰۹ میلادی (۲۸ تیر ۱۲۸۸ ه‍.خ) یعنی چند روز پس از فتح تهران به‌دست مشروطه‌خواهان و شکست محمدعلی شاه قاجار در «مطبعهٔ فاروس» در تهران به چاپ رسیده‌است.[۸] این سرود توسط سالار معزز برای کلیهٔ سازهای نظامی تنظیم شد و برای دولت‌هایی که انقلاب مشروطیت ایران را پذیرا شدند، ارسال گردید.[۹] نت پیانوی سرود ملی در سال ۱۳۰۱ش/۱۳۴۱ق/۱۹۲۲م، در ژنو با عنوان «سلامتی دولت عِلّیهٔ ایران» چاپ شد.[۱۰]

    به‌دلیل نبود رادیو و تلویزیون در آن زمان، این سرودها چندان شناخته نگردیدند. ماجرای منقول از جلال گنجی دربارهٔ دانشجویان ایرانی مقیم آلمان در زمان احمد شاه قاجار و ناآگاهی آنان از سرود ملی کشورشان و اجرای ترانهٔ «عمو سبزی‌فروش» به جای سرود ملی ایران در برابر امپراتور آلمان نیز نشان از همین امر دارد.[۱۱]

    مجموعهٔ سه‌گانهٔ سرود شاهنشاهی، سرود پرچم و سرود ملی ایران در دورهٔ رضاشاه و پیش از سفر او به ترکیه تهیه گردید. این سه سرود دارای وزن و آهنگ یکسانی هستند. شاعر «سرود شاهنشاهی» و «سرود ملی» محمدهاشم افسر (شیخ‌الرئیس افسر) و شاعر «سرود پرچم» پارسا تویسرکانی می‌باشد. آهنگساز این مجموعه داوود نجمی مقدم است.[۱۲]

    در دوران پس از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷، ابتدا سرود پاینده بادا ایران و سپس در شب سوم خردادماه ۱۳۷۱[۱۳] سرود جمهوری اسلامی ایران (مهر خاوران) به عنوان سرود ملّی به کار رفته‌اند. [نیازمند منبع]

    دوران جمهوری اسلامی[ویرایش]

    سرود جمهوری اسلامی ایران (مهر خاوران)[ویرایش]

    شعر سرود جمهوری اسلامی ایران که مدت زمان اجرای آن ۵۹ ثانیه است:

    شاعر این سرود، ساعد باقری است آهنگ آن نیز توسط حسن ریاحی ساخته شده‌است.[۱۴][۱۵]

    به دلیل برخی شباهت‌های موسیقایی شائبه‌هایی مبنی بر اینکه این سرود از روی سرود ملی کره جنوبی کپی شده‌است در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی شکل گرفت اما آهنگساز اثر در مصاحبه‌ای با سایت موسیقی ما این ادعا را رد کرده‌است.[۱۶][۱۷][۱۸][۱۹]

    سرود پاینده بادا ایران[ویرایش]

    پس از انقلاب و پیش از سال ۱۳۷۱، سرود جمهوری اسلامی ایران براساس شعری از ابوالقاسم حالت و موسیقی محمد بیگلری‌پور ساخته شد. این سرود «پاینده بادا ایران» نام دارد و برخی معتقدند که آهنگ ساخته شده برای آن به سرود شاهنشاهی شباهت داشت. در ۳ خرداد سال ۱۳۷۱ سرود جمهوری اسلامی ایران (مهر خاوران) به عنوان سرود ملی جدید ایران جایگزین این سرود گردید.[۲۰][۲۱][۲۲]

    دوران پهلوی[ویرایش]

    مجموعهٔ سه‌گانهٔ «سرود شاهنشاهی»، «سرود پرچم» و «سرود ملی» در دورهٔ رضاشاه تهیه گردید. این مجموعه دارای وزن و آهنگ یکسانی است. آهنگساز این مجموعه داوود نجمی مقدم و شاعر سرود شاهنشاهی و ملی محمدهاشم افسر و شاعر سرود پرچم عبدالرحمان پارسای تویسرکانی است. لحن دو بیت نخست این سرود کاملاً در درآمد دستگاه ماهور است، بیت سوم در گوشهٔ فِیْلی است و مصراع آخر فرود به درآمد ماهور می‌باشد.[۱۲]

    سرود شاهنشاهی

    سرود پرچم

    سرود ملی

    دوران قاجار[ویرایش]

    دوران قاجار[ویرایش]

    شعر و نت این سرود در نشریهٔ «عصر جدید» در تاریخ شنبه ۲۱ ذیقعدهٔ ۱۳۳۳ (۹ مهر ۱۲۹۴) منتشر گردید.[۷]

    قسمت اول

    قسمت دوم

    مارش ایرانی[ویرایش]

    این اثر توسط یوهان اشتراوس (پسر) در پاییز ۱۸۶۴ ساخته شده‌است. در سال ۱۸۷۳ زمانی که ناصرالدین شاه برای بازدید از نمایشگاه جهان به وین رفته بوده یک گروه موسیقی نظامی که نتوانسته بودند سرود ملی ایران را پیدا کنند، به جای آن این مارش را برای ورود شاه اجرا کردند.[نیازمند منبع] همچنین میرزا رضاخان دانش برای این مارش شعری به زبان فرانسوی سروده بوده‌است و در آلبوم‌های نت به‌دست‌آمده از کاخ گلستان که متعلق به دوران قاجار می‌باشند عنوان این مارش، «سرود ملی ایران» ذکر شده‌است.[۵]

    سلام شاه[ویرایش]

    برخی از موسیقی این سرود به عنوان نخستین سرود ملی ایران یاد می‌کنند. این آهنگ در اصل قطعه‌ای موسیقی بی‌کلام با نام سلام شاه با سلامتی بوده‌است که توسط موسیو لومر فرانسوی (موسیقیدان نظامی اعزامی به ایران در دورهٔ قاجار) و به دستور ناصرالدین شاه در سال ۱۲۵۲ ه‍.خ ساخته شده‌است. این آهنگ برای پیانو نوشته شده و بعدها در دورهٔ مظفرالدین شاه بر روی صفحه هم ضبط شده‌است. وقتی شاه برای سلام رسمی به تخت مرمر می‌آمد و بر صندلی مخصوص می‌نشست دستهٔ موزیک این آهنگ را اجرا می‌کرد و این کار تا دورهٔ محمدعلی‌شاه معمول بود. بر روی برچسب صفحهٔ این سرود عنوان سلام شاه با سلامتی، ارکس شاهی به فرمان مسیو لومر ژنرال حک شده‌است که نت این سرود در آرشیو ملی فرانسه موجود بوده‌است.[۲۳][۲۴]

    در سال ۱۳۸۳ ه‍.خ بیژن ترقی بر روی اجرای جدید این قطعه که توسط سیاوش بیضایی تنظیم شده بود شعری سرود و این کار برای اولین بار توسط ارکستر ملل به رهبری پیمان سلطانی در تالار وحدت اجرا شد که خوانندهٔ آن سالار عقیلی بود.[۲۵]

    سرود[۱] ای ایران[ویرایش]

    سرود «ای ایران» سرود ملی غیررسمی ایران است[۲۶] اما هرگز سرود هیچ‌یک از دولت‌های ایران نبوده‌است، می‌توان آن را سرودی میهنی صرف نظر از نوع حکومت در ایران دانست؛ از این سرود در نخستین سال‌های پس از انقلاب ۵۷ و تا پیش از گردآوری سرود پاینده بادا ایران، به‌عنوان سرود ملی استفاده می‌شده‌است.[نیازمند منبع]

    در سال‌های اخیر استفاده از این سرود به جای سرود رسمی جمهوری اسلامی، واکنش منفی برخی دولتمردان را برانگیخت.[۲۷] همچنین در برخی میدان‌ها ورزشی نیز از این سرود به جای سرود جمهوری اسلامی استفاده شده‌است.

    ترانهٔ این سرود از حسین گل گلاب و آهنگساز آن روح‌الله خالقی است.

    متن سرود ای ایران[ویرایش]

    وابسته[ویرایش]

    پانویس[ویرایش]

    پیوند به بیرون[ویرایش]

    پاینده باشی ای سرزمین من

    منبع مطلب : fa.wikipedia.org

    مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.مرورگر شما از این ویدیو پشتیبانی نمیکنید.

    جواب کاربران در نظرات پایین سایت

    مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.

    میخواهید جواب یا ادامه مطلب را ببینید ؟
    ناشناس 1 ماه قبل
    0

    حسین گل گلاب

    0
    ورت 1 ماه قبل

    خرتر

    مهدی 2 سال قبل
    0

    نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.

    برای ارسال نظر کلیک کنید