قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی

قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

فیش‌های مرتبط با سوره مبارکه الشوری آیه 23

سوره مبارکه الشوری آیه 23
ذٰلِکَ الَّذی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذینَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ ۗ قُل لا أَسأَلُکُم عَلَیهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّةَ فِی القُربیٰ ۗ وَمَن یَقتَرِف حَسَنَةً نَزد لَهُ فیها حُسنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ شَکورٌ﴿23﴾
این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند به آن نوید می‌دهد! بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم‌]؛ و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی‌اش می‌افزاییم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.

منبع مطلب : farsi.khamenei.ir

مدیر محترم سایت farsi.khamenei.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

آیه 23 سوره شوری

ترجمه های فارسی

ترجمه های انگلیسی(English translations)

معانی کلمات آیه

نزول

شأن نزول آیات 23، 24 و 25:

محمد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه‌السلام شنیدم که می فرمود: انصار نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول الله ما به وسیله تو هدایت یافته ایم، از تو می‌خواهیم که مقداری از اموال ما را که مورد احتیاج شما باشد، بگیرید سپس این آیه نازل گردید و فرمود که من برای رسالت و نبوت اجر و مزدی نمی‌خواهم جز مودت و دوستی با اهل بیت من.^[۲]

محمد بن یعقوب کلینی بعد از سه واسطه از اسماعیل بن عبدالخالق نقل کند که گفت: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که از ابوجعفر الاحول سؤال فرمود که مردم بصره درباره این آیه چه می گویند؟

ابوجعفر گفت: قربانت گردم، می گویند: این آیه برای خویشاوندان پیامبر نازل شده است. فرمود: دروغ می گویند، این آیه درباره ما به خصوص یعنی اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله امام علی و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین اصحاب کساء علیهم‌السلام نازل گردیده است.^[۳]

سعید بن جبیر از عبدالله بن عباس نقل کند که هنگامی که پیامبر به مدینه وارد شد و دین اسلام به استحکام و محکمی خود رسید. انصار گفتند: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌رویم و به او می گوئیم که اموال ما در اختیار او خواهد بود. هر قدر بخواهد می تواند بدون هیچ رنج و زحمتی از اموال ما برگیرد لذا نزد پیامبر آمدند و درخواست خویش را معروض داشتند و آیه 23 نازل گردید و پیامبر پس از نزول آن را برای انصار قرائت کرد و فرمود: از شما مزد رسالت و نبوت جز دوستی اقربا و اهل بیت من نمی‌خواهم.

منافقین گفتند: محمد می‌خواهد ما را مطیع و ذلیل خویشاوندان و اقربای خود بنماید سپس آیه 24 نازل گردید وقتی آیه مزبور را شنیدند به گریه افتادند و از گفتار خویش ابراز ندامت و پشیمانی نمودند سپس آیه 25 نازل گردید.

سدی گوید: مراد از اقتراف حسنه و انجام کار نیک در آیه مودت و دوستی آل محمد است.^[۴]

امام حسن مجتبی علیه‌السلام در خطبه ای که ایراد کرد، چنین فرمود: منظور خداوند از اقتراف حسنه و کار نیک انجام دادن در آیه «قُلْ لاأَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یقْتَرِفْ حَسَنَةً» مودت و دوستی ما است^[۵] و نیز امام حسن علیه‌السلام بعد از شهادت پدر بزرگوارش خطبه ای ایراد کرد و فرمود: ای گروه مردم، کسانی که مرا می شناسند، شناخته اند و کسانی که مرا نمی شناسند به آن‌ها می گویم من حسن فرزند رسول خدایم که نذیر و ترساننده بود و مردم را به سوی خداوند می‌خواند من فرزند آن چراغ فروزان نبوت و از اهل بیتی هستم که آیه تطهیر «إِنَّما یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ» درباره او نازل شده و نیز فرزند کسی هستم که مودت و دوستی شما بر اهل بیت او واجب و لازم گردید و منظور خداوند از آیه «وَ مَنْ یقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزدْ لَهُ فِیها حُسْناً» مودت و دوستی ما اهل بیت است.^[۶]

سعید بن جبیر از ابن عباس نقل کند وقتی که آیه 23 نازل شد. گفتند: یا رسول اللّه اقربا و خویشاوندان شما چه کسانی هستند که مودت و دوستی آن‌ها بر ما واجب گردیده است. فرمود: علی و فاطمه و حسن و حسین^[۷] و نیز سعید بن جبیر و ابن عباس گویند منظور از قربی در آیه آل محمّد می باشند.^[۸]

ابن عباس گوید: سبب نزول آیه 23 چنین بوده چون پیامبر در مدینه مالی نداشت و احتیاج وی به مال زیاد بود. انصار گفتند: این مرد از خویشاوندان ما است و در این شهر غریب است و خدا ما را بدست او هدایت بخشیده است و گاهی او را حقوقی پیش آید و او را چنان وسعتی در مال نیست که به آن قیام کند، بهتر است. برای او مالی جمع کنیم، رفتند و به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتند: سپس این آیه نازل گردید و نیز گویند که اهل مکه گفتند: این محمد برای ادای رسالت و نبوت خویش مزدی طمع دارد سپس این آیه نازل شد چنان که قتاده گوید و این بهتر است زیرا سوره شوری مکی است^[۹] و نیز عبدالله بن عباس گوید: وقتی که آیه «قُلْ لاأَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً» نازل شد، عده ای از مردم گفتند: محمد می‌خواهد درباره اهل بیت خود به مردم سفارش کند و به یاری آن‌ها برخیزد سپس آیه 24 به همین سبب نازل شد و در قبال این خیال که می گفتند: محمد می‌خواهد مردم به اهل بیت وی رغبت حاصل کنند.

خداوند فرمود: اگر شما می گوئید، پیامبر بر خدا دروغ بسته است خیال باطلی است سپس آیه 25 نازل شد فهمیدند که پیامبر از روی وحی گفته و از خود نگفته است لذا ترسیدند و پشیمان شدند و نزد پیامبر آمدند و توبه کردند و بدست و پای رسول خدا صلی الله علیه و آله افتادند و ایمان تازه کردند.^[۱۰]

تفسیر آیه

پانویس

منابع

منبع مطلب : wiki.ahlolbait.com

مدیر محترم سایت wiki.ahlolbait.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

آیه مودت

آیهٔ مودت بخشی از آیه ۲۳ سوره شوری است. شیعیان این آیه را دلالت بر فضیلت اهل بیت پیامبر می‌دانند و آن را پاداش رسالت محمد فرض می‌کنند.

متن آیه مودت[ویرایش]

ذَلِکَ الَّذی یُبَشّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ؛ این همان [پاداشی] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند [بدان] مژده داده است بگو به ازای آن [رسالت] پاداشی از شما خواستار نیستم مگر دوستی در باره خویشاوندان و هر کس نیکی به جای آورد [و طاعتی اندوزد] برای او در ثواب آن خواهیم افزود قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است.

معنای واژگان[ویرایش]

مودّت به معنای محبت داشتن و دوست داشتن است.^[۱] و قربی نزدیکی در نسب و خویشاوندی رحمی است.^[۲]

شان نزول[ویرایش]

تمام مفسران شیعه و بسیاری^{[نیازمند منبع]} از مفسران اهل سنت از ابن عباس نقل کرده‌اند که پس از هجرت پیامبر به مدینه، انصار دربارهٔ اداره نظام اسلامی گفتگو کردند. آنان تصمیم گرفتند نزد محمد بروند و بگویند: اگر برای پیشرفت اسلام و اداره جامعه نو بنیاد خویش نیاز اقتصادی و مالی داشته باشید، همه ثروت و امکانات ناچیز ما در اختیار شماست. هرگونه مصلحت بدانید و در آن تصرف کنید که سبب افتخار ما است. در اینجا بود که آیه مودت بر محمد نازل شد.^[۳]

مصادیق "قربی[ویرایش]

روحانیون شیعه معتقدند که مراد از "القربی" اهل بیت که مصداق‌های بارز آن علی، فاطمه، حسن و حسین و نُه امام پس از حسین هستند که از فرزندان آنها می‌باشند.^[۴]

همچنین علامه حلی آیه مودت را چهارمین آیه دال بر امامت علی قرار داده و در ذیل آن از ابن عباس نقل کرده که وقتی آیه مودت نازل شد، گفتند: ای رسول خدا، خویشانی که مودتشان بر ما واجب است چه کسانی هستند؟ پیامبر گفت: "علی و فاطمه و حسن و حسین."^[۵]

روایات[ویرایش]

از سجاد راجع به آیه مودت سؤال شد، او در این باره گفت: "مراد از آیه مودت، دوست داشتن ما ست که اهل بیت محمد می‌باشیم."^[۶]

از محمد باقر نقل شده است که امامان مصداق آیه مودت می‌باشند.^[۷]

جعفر صادق نیز گفت: "آیه مودت در شان ما اهل بیت اصحاب کساء نازل شد."^[۸]

حاکم حسکانی از علمای اهل سنت، هفت روایت را در ذیل این آیه گرد آورده است که منظور از "القربی" را علی و فاطمه و حسن و حسین می‌داند.^[۹]

همچنین احمد بن حنبل روایت می‌کند: هنگامی که آیه "قل لاّ اسئلکم..." نازل شد، اصحاب به پیامبر گفتند: ای رسول خدا! خویشاوندان تو که مودت آنها بر ما واجب است کیانند؟ فرمود: علی و فاطمه و دو فرزندانشان و این سخن را سه بار تکرار کرد.^[۱۰]

منابع[ویرایش]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.