معنی شعر دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند

معنی شعر دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

معنی ضرب المثل " دیگران کاشتند و ما خوردیم " + شعر - دانش‌چی

دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند

در این پست با معنی و مفهوم این ضرب المثلقدیمی و پرکاربرد و شعر کامل دگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند ( ملک الشعرای بهار) آشنا می شوید با دانشچی همراه باشید.

معنی دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند

⭕  یعنی انسان های زمان حال از زحمات گذشتگان بهره می برند و بایستی سعی کنند این راه را ادامه دهند.

⭕ مفهوم این ضرب المثل این است که کارهای خیر و ماندنی را در این دنیا بدون هیچ توقع و چشم داشتی انجام دهید تا آیندگان از آن بهرمند و کامیاب شوند.

⭕ به طور کلی افرادی که طلب و چشم داشتی برای جبران کار شایسته و نیکشان ندارند.

شعر کامل دگران کاشتند و ما خوردیم 

شاه انوشیروان به موسم دی   ***   رفت بیرون ز شهر بهر شکار

در سر راه دید مزرعه‌ای   ***   که در آن بود مردم بسیار

اندر آن دشت پیرمردی دید   ***   که گذشته است عمر او ز نود

دانهٔ جوز در زمین می‌کاشت   ***   که به فصل بهار سبز شود

گفت کسری به پیرمرد حریص   ***   که: «چرا حرص می‌زنی چندین؟

پایهای تو بر لب گور است   ***   تو کنون جوز می‌کنی به زمین

جوز ده سال عمر می‌خواهد   ***   که قوی گردد و به بار آید

تو که بعد از دو روز خواهی مرد   ***   گردکان کشتنت چه کار آید؟»

مرد دهقان به شاه کسری گفت:   ***   « مردم از کاشتن زیان نبرند

دگران کاشتند و ما خوردیم   ***   ما بکاریم و دیگران بخورند»

شاعر: ملک الشعرای بهار

منبع مطلب : www.daneshchi.ir

مدیر محترم سایت www.daneshchi.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

داستان ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم...

داستان ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم...

داستان ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم دیگران بخورند

کاربرد ضرب المثل:

ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم دیگران بخورند به افراد خیرخواه و نیکوکاری گفته می‌شود که ممکن است از اعمال نیکشان در این دنیا استفاده‌ای نبرند.

داستان ضرب المثل:

در گذشته‌های دور، شاه انوشیروان به قصد شکار از قصر خارج شد. در مزرعه ها مردم مشغول کار بودند. ناگهان انوشیروان پیرمردی را دید که مشغول کاشت نهال گردو بود.

انوشیروان نزدیک رفت و سلام داد. پیرمرد نگاهی به او انداخت و پاسخ سلامش را داد. انوشیروان پرسید: ‌ای پیرمرد چه کار می‌کنی؟ پیرمرد گفت: دارم زمین را می‌کنم می‌خواهم این نهال گردو را بکارم. انوشیروان گفت: گردو! پیرمرد تو با این سن و سال با این مشقت زمین را می‌کنی تا گردو بکاری؟

پیرمرد گفت: کار من این است از کودکی کاری جز کشاورزی نداشته‌ام الان هشتاد سالی می‌شود، این کار چه اشکالی دارد. انوشیروان خندید و گفت: نه اشکالی ندارد، تعجب کردم. مردی با این سن و سال گردو بکارد. خودت بهتر می‌دانی که گردو حداقل شش الی هفت سال زمان می‌برد تا محصولش کامل برسد. پدر شاید تا آن وقت شما زنده نباشید که بخواهید از آن استفاده کنید.

پیرمرد گفت: مگر ما کودک بودیم درختان گردو نبودند که ما بخوریم، آن درخت‌ها را هم دیگران کاشتند و ما خوردیم، حالا ما بکاریم، دیگران بخورند.

انوشیروان کیسه‌ای سکه به پیرمرد بخشید.

پیرمرد کیسه را باز کرد وقتی چشمش به کیسه‌های طلا افتاد به انوشیروان گفت: یادت هست به من گفتی: تو شاید تا وقتی که درخت گردویت محصول دهد زنده نباشی؟ انوشیروان گفت: آری. پیرمرد گفت: ولی نهالی که من امروز کاشتم بدون اینکه مجبور باشم آب و کود مناسب به آن دهم و از آن مراقبت کنم به مدد طلوع آفتاب و حضور جناب عالی همین امروز سکه‌های طلا بار داد.

 شاه انوشیروان به موسم دی

رفت بیرون ز شهر بهر شکار

در سر راه دید مزرعه‌ای

که در آن بود مردم بسیار

اندر آن دشت پیرمردی دید

که گذشته است عمر او ز نود

دانهٔ جوز در زمین می‌کاشت

که به فصل بهار سبز شود

گفت کسری به پیرمرد حریص

که: «چرا حرص می‌زنی چندین؟

پایهای تو بر لب گور است

تو کنون جوز می‌کنی به زمین

جوز ده سال عمر می‌خواهد

که قوی گردد و به بار آید

تو که بعد از دو روز خواهی مرد

گردکان کشتنت چه کار آید؟»

مرد دهقان به شاه کسری گفت:

« مردم از کاشتن زیان نبرند

دگران کاشتند و ما خوردیم

ما بکاریم و دیگران بخورند»

ملک‌الشعرای بهار 

گردآوری:بخش سرگرمی بیتوته

منبع مطلب : www.beytoote.com

مدیر محترم سایت www.beytoote.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.